แม่มะระพ่อมะรุม

ตัวอย่างที่ 1
"ยุงยุมมีแฟงมั้ยคับ"
"ไม่มีหรอก ลุงไม่ได้ปลูกแฟง ถ้าจะเอาก็ต้องไปซื้อที่ตลาดโน่น"
"ไม่ใช่ เขียวหมายถึงคนที่เป็นปั๋วเงียกัน"
มรุตถึงกับอึ้งที่เด็กตัวแค่นี้พูดจาเฉลียวฉลาดเกินวัย
"ฮ่าฮ่า ลุงยังไม่มีแฟนเลยแล้วจะไปมีเมียได้ยังไงล่ะ"
"อยากมีไหมคร้าบ"
"ไม่รู้สิ ทำไมจะหาแฟนให้ลุงเหรอ"
"เขียวจะมาเสนอก๋ายผ้ามะยะ"
"ฮะ จะขายยัยมะระให้ลุงเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก"
"เอาเต๊อะ ยากาแค่ยี่ซิบเอง"
"เด็กอะไรวะเนี่ย ขายป้าตัวเองในราคายี่สิบบาท" มรุตกลั้วหัวเราะแล้วพูดต่อ "ลุงว่าไปถามป้าเราก่อนดีไหม ว่าเขาพิศวาสลุงหรือเปล่า"
"ปิ๊ฉะหวาดคือไย"
"ก็คือ รักกันชอบกันอะไรแบบนั้น"
"โอ๊ะ เขียวเคยเห็นคางเคงในห่มโม๊ะของของผ้ามะยะมียูปภาพยุงด้วย"
"อะไรนะ รูปลุงที่กางเกงใน มีได้ไงอะ"

ตัวอย่างที่ 2
ใบหน้าชื้นเหงื่อทรุดฮวบคาอกของมาริสา
สองมือประคองช้อนร่างเธอไว้ในอ้อมแขน พลางกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่
"สุขภาพผมไม่ค่อยแข็งแรง เห็นทีคงจะต้องกินต้มมะระอีกหลาย ๆ หม้อ"
"พรุ่งนี้ฉันต้องทำกับข้าวตั้งแต่เช้ามืดนะคะ นอนดึกไม่ได้ สาย ๆ ก็ต้องเข้าสวนไปเก็บมะระส่งขายที่ตลาดอีก"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมไปเป็นลูกมือคุณเอง" เขาฉีกยิ้มกว้าง พลางจุมพิตหนักหน่วงลงมา บรรจงวางเธอลงบนเตียงนอน เพื่อสวาปามต้มมะระหม้อถัดไป

**************
เมื่อเพื่อนอาจถูกเลื่อนมาเป็นมากกว่ากว่าคำว่า 'ลุง'
นิยายน่ารักมีเด็กน้อย
กรุณาอ่านตัวอย่างทุกครั้งก่อนกดซื้อนะคะ