(คน)โปรดปรานของศิลา

“ทำไมพูดเหินห่างจังอะ เดี๋ยวก็เรียกคุณบ้าง เดี๋ยวก็นายน้อยบ้าง ทีตอนนั้น ยังเรียกได้เลยกับคำว่า ศิ ครับ ศิ … โอ๊ย โปรดตีทำไม”

ศิร้องเสียงดังเมื่อเจอฝ่ามือที่เล็กกว่าเขาแต่เต็มไปด้วยแรงฟาดเข้าต้นแขนเข้าเต็ม ๆ ทั้งที่เขาแค่พูดถึงเรื่องคืนแสนหวานเมื่อสามปีก่อนที่เขาได้ครอบครองโปรดปรานตามใจปรารถนาหลังจากที่ได้แต่แอบเฝ้ามองมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พ่อพามาให้เจอหน้าและแนะนำว่านี่คือคนของเขา



ชีวิตของเขาทำไมมันแสนเศร้าแบบนี้ นอกจากจะโดนคนทืี่รักทำร้ายร่างกายแล้ว ยังโดนฟันแล้วทิ้งอีกด้วย

เฮ้อ

น่าเศร้าใจชะมัด