เพลินแสงบุญ

หลงรักพ่อหมอบุญคนบ้านใกล้มาสามปีติด เทียวหุงหาข้าวปลาส่งแม้เขาจะเอาโยนไปให้หมา เทียวทำความสะอาดบ้าน เช็ดโต๊ะหมู่บูชาจนเงาวับ ดอกไม้ไม่เคยขาด หน้าต่างบ้านไม่เคยให้มีฝุ่นจับ สาวห้อยตำแหน่งนางงามบ้านดอนศิลามา 3 ปีซ้อนอย่างอีเพลินไม่เคยคิดว่าเป็นงานหนักหนา หวังว่าสักวัน ปล่อยน้ำหยดลงหิน หินจะพอสึกหรอบ้าง

"มึงทุเรศทุรังนัก อีเพลิน กูชังหน้ามึง กูไม่เคยมองมึงเป็นมากกว่าน้องนุ่ง เลิกยุ่งกับกูได้แล้ว"


พี่หมอไม่รัก หล่อนไม่เคยท้อ ด่าทอต่อว่ามา อีเพลินก็ได้แต่ยิ้มหน้าระรื่นกลับ ทว่ายินข่าวว่า สาวบ้านไกล แอบทำคุณไสยใส่พี่หมอที่หล่อนหมายปองเช่นเดียวกัน หนำซ้ำยังดูพี่หมอมีทีท่าต่อมัน ทั้งตะกองกอดไว้แนบอกมาให้เห็นบาดลูกตา อีเพลินมีหรือจะยอม

แม้เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่มันก็ยอมไม่ได้เด็ดขาด ยอมให้พี่บุญสะบั้นรักที่มาจากใจจริงน่ะยอมได้ แต่จะไม่ยอมเสียผู้ชายที่หมายปองไปเพราะเวทย์มนต์คุณไสยห่าเหวอะไรแบบนี้

มึงทำได้ กูก็ทำได้ ก็ลองดูสิอีลำใยว่าของใครจะเด็ดกว่ากัน

----------------------------------------------------------------------