ศรรักไออุ่น

"นี่คุณกำลังกล่าวหาฉันอยู่นะ ฉันไม่เคยยืมเงินใครทั้งนั้น" ทิพนารีรีบปฏิเสธ และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีคนคิดว่าเธอเป็นคนมีหนี้สินด้วย
"คิดอยู่แล้วว่าผู้ร้ายต้องปากแข็ง" อินทัชพูดขึ้นมาและหันไปพยักหน้าให้คนสนิทเอาของที่เตรียมมาให้หญิงสาวได้ดู
"ดูซะแล้วยอมรับความจริงมาดีกว่าว่าคุณเป็นหนี้ผม" เขาพูดพร้อมกับเลื่อนแฟ้มสีดำไปตรงหน้าหญิงสาว
ทิพนารีหยิบขึ้นมาเปิดดูทันที และเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในแฟ้มดวงตาต้องเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ
"ฉันไม่รู้เรื่องนะ"
"จะไม่รู้เรื่องได้ยังไงในเมื่อผมโอนเงินเข้าบัญชีชื่อคุณ หรือคุณจะบอกว่าไม่ได้ชื่อทิพนารี"
"ใช่บัญชีนี้เป็นของฉัน แต่ฉันไม่รู้เรื่องเงินพวกนี้เลย"
"แล้วยังไง" อินทัชถามเหมือนหาเรื่องกวนประสาทหญิงสาว
"ลีบอกฉันว่าเงินนี่เป็นเงินค่าจ้างที่เอามาฝากไว้ที่ฉันก่อนเพราะกลัวตัวเองใช้ทีเดียวหมด" ทิพนารีพูดแบบเดียวกับที่ลีลาเคยบอก
ตอนที่ได้ยินเธอไม่ได้เอะใจหรือสงสัยอะไร แต่กลับรู้สึกยินดีที่ลูกพี่ลูกน้องรู้จักเก็บเงินบ้าง พอเวลาผ่านไปหลายวันก็บอกเอาเงินไปลงทุนและเปลี่ยนเป็นของแบรนด์เนมเพื่อเอาไว้เกร็งกำไร
"แล้วคุณก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ" อินทัชถามกลับ
พอเจอคำถามนี้ทิพนารีถึงกลับพูดไม่ออก เพราะเธอเชื่อแบบที่ลีลาบอกจริง ๆ
"ถ้าคุณไม่เชื่อฉันมีสลิปการโอนไปให้ลีลา ถ้าเอามารวมกันก็เท่ากับจำนวนเงินนี้แน่นอน" เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูรูปสลิปการโอนเงินในแต่ละให้ชายหนุ่มดู
"ผมไม่มีว่างมานั่งบวกเลขหรอกนะ เอาแบบนี้ถ้าคุณบริสุทธิ์ใจจริงก็ตามหาตัวลีลาให้เจอ ถ้าไม่เจอคุณนั่นแหละที่ต้องรับผิดชอบหนี้ก้อนนี้" อินทัชสรุปง่าย ๆ
"คุณจะบ้าเหรอ! ฉันก็บอกอยู่ว่าติดต่อลีไม่ได้แล้วจะไปหาเขาเจอได้ยังไง" ทิพนารีโวยเสียงดัง
"นั่นมันเรื่องของคุณ ถ้าคุณไม่มีส่วนรู้เห็นทั้งเรื่องเงินและเรื่องนาฬิกาคุณต้องพาตัวลีลามายืนยันความบริสุทธิ์ใจให้ได้" อินทัชพูดจบก็เดินออกจากบ้านไปทันที ทิ้งความหนักใจไว้ให้กับหญิงสาวเจ้าของบ้าน

++++++++++++

โหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ