เกลียดนัก ดันรักซะได้

***สาวดุ้น***
ถ้าชีวิตฉันเป็นซีรีส์
นี่คงเป็นฉากเปิดเรื่องที่ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นจริงๆ
เพราะฉันแค่ "พูดเล่น" แต่เธอ "เอาจริง"
แค่เผลอวิจารณ์แพ็กเกจจิ้งไปคำเดียว ฉันก็กลายเป็นคนที่เธอหมายหัวซะงั้น
"ปากเก่งจังนะคะ แต่รู้จริงหรือเปล่า?"
เสียงเย็นๆ ของเธอยังติดอยู่ในหัวฉัน จนอยากจะแซวกลับไปว่า...
"ก็ไม่ได้อยากรู้หรอกค่ะ แต่พอเห็นหน้าคุณแล้วมันอยากแกล้งเฉยๆ"
เธอ = เจ้าของบริษัทสุดเนี้ยบ แพงทุกองศา และไม่ยอมให้ใครมาตั้งคำถามกับงานของเธอ
ฉัน = ดีไซเนอร์ตัวแสบ ที่ไม่ได้แค่มองเห็นจุดพัฒนาในงานของเธอ แต่ยังมองเห็น "หัวใจ" ที่เธอพยายามซ่อนไว้
แล้วเรื่องราวของเรา มันจะจบที่ศึกปั่นประสาท หรือ
ฉันจะเผลอ "แพ้ใจ" ให้เธอก่อนกันแน่?
***ถ้า ปัญญพร คือไฟ กัญญาณัฐ ก็คือน้ำแข็ง ที่ดูนิ่งแต่ลึกๆ แล้วเต็มไปด้วยอารมณ์ ****