เล่ห์รักซาตาน

ภูมิภัทรชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอเหมือนกระต่ายตัวน้อยที่เสืออย่างเขาต้องการจะกลืนกิน
ไม่ยอมก็ต้องบังคับเอามาให้ได้ ในเมื่อเด็กมันดื้อมากนักก็จับปล้ำมันซะเลย
อะไรที่เป็นของเขาจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปเด็ดขาด เมื่อพูดดีด้วยแล้วไม่ชอบก็คงต้องใช้กำลังบังคับ
มีเมียเด็กนี่มันกระชุ่มกระชวยดีจริงๆ ตั้งใจจะเอาเล่นๆ เเล้วเขี่ยทิ้ง
แต่ไม่น่าเชื่อว่าพอเขาได้กินเธอเข้าไปแล้วกลับติดใจจนไปไหนไม่รอด จากเสือร้ายกลายเป็นลูกเเมวไปเลย
หมดกันความดุดัน น่าเกรงขามที่สั่งสมมา

ตัวอย่าง
.
.
เขาค่อยๆ ก้มลงกระซิบข้างหู "วันนี้ เธอจะต้องเป็นของฉัน"

"หยุดนะ! คุณไม่ควรทำแบบนี้!" เสียงของเธอสั่นเครือ เธอผลักอกเค้าแรงๆ เพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอด แต่ภูมิภัทรกลับไม่ยอมปล่อยให้เธอหนีไปไหนได้

"เธอท้าฉันเองนะ พลอยใส!" เขาพูดเสียงดัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

"ฉันเกลียดคุณ ปล่อยนะ!"

**********

"กรี๊ดด คุณภู ฉันเจ็บ!"
เธอกรี๊ดร้องออกมาด้วยความตกใจ น้ำตาไหลออกมาทางหางตา เพราะความเจ็บปวด ไม่คิดว่าการมีอะไรครั้งแรกจะเจ็บมากถึงเพียงนี้

"บ้าชะมัด!!! นี่เธอยังไม่เคยเหรอ?"
เขาถามออกไปด้วยความหงุดหงิด เพราะไม่คิดว่าพลอยใสจะยังเป็นสาวบริสุทธิ์ เขาถึงไม่ได้ระมัดระวังแทงพรวดเข้าไปทั้งลำแบบนี้

"เอามันออกไป! ฮือๆ!"
เธอร้องไห้ออกมาน้ำตานองหน้าด้วยความเจ็บปวด ดิ้นรนผลักไส ให้เขารีบถอนแก่นกายออกไป

"หยุด!" ภูมิภัทรสั่งเสียงเข้ม

"อยู่นิ่งๆ ยิ่งเธอดิ้น เธอจะยิ่งเจ็บ"

**********

"เอาชุดนั้นซิ"

"แล้วคุณเห็นได้ยังไง? คุณหันหลังอยู่ไม่ใช่เหรอ?"
เธอถามออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจ พร้อมกับรู้สึกใจเต้นรัวๆ เมื่อได้ยินคำพูดของเขา

"ฉันดูจากกระจก"
เธอตกใจสุดขีด และรีบหันไปมองหากระจกที่เขาพูดถึงทันที เธอกวาดตามองไปรอบๆ จนพบกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนเงาของตัวเองและเขาที่นั่งอยู่บนเตียง

"คนบ้า!"
เธอร้องโวยวายต่อว่าเขาอย่างโกรธเคือง แต่ในใจกลับมีทั้งความเขินอายและรู้สึกเหมือนโดนจับได้ในขณะที่เขาเอาแต่หัวเราะเบาๆ เพราะรู้ว่าเธอไม่รู้มาก่อนว่าเขาจะแอบมองจากกระจกที่อยู่อีกฝั่ง

"ปิดตาเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
เธอตวาดแว๊ดออกไปทันที โมโหเขานักที่ทำให้เธอรู้สึกเขินอายที่ถูกเขาแอบมองอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง เธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้ ทั้งๆ ที่ดูเหมือนเป็นคนที่เงียบๆ ดูสุขุม แต่พอมีโอกาส เขากลับทำตัวเจ้าเล่ห์แบบนี้เขาหยุดหัวเราะทันที สังเกตเห็นอารมณ์ของเธอที่เริ่มจริงจัง เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันมามองเธอด้วยแววตาที่อ่อนลง

"เอาล่ะๆ ฉันปิดตาให้ก็ได้"
เขาพูดเสียงเบา พร้อมกับปิดตาลงตามคำสั่งของเธออย่างว่าง่าย ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ปกติเขาจะไม่ยอมอะไรง่ายๆ แบบนี้