ซ่อนปมปรารถนา

เพื่อความปรารถนาของตัวเอง ต้องแลกด้วยอะไรก็ยอม

- เรื่องย่อ -
ตันหยงเดินทางท่องเที่ยวด้วยเหตุผลบางอย่าง ที่นั่นเขาพบกับซ่อนกลิ่น สาวหัวอ่อนหุ่นดี
เธออาศัยกับพ่อแม่แปลก ๆ เห็นแล้วอยากพาไปเที่ยวด้วยกัน แต่ไม่รู้ทำไมยากเย็นเหลือเกิน
ไหนจะท่าทางแปลก ๆ ของพ่อแม่เธออีก
มีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดและการกระทำพวกนั้นกันแน่

- ตัวอย่าง -
"แล้วก็ปล่อยให้เป็นอย่างนั้นเหรอครับ"
"แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ"
"ทำอะไรก็ได้ที่เป็นการช่วยซ่อนกลิ่น"
"นี่ไอ้หนู ที่เอ็งพูดน่ะ ข้าลองหมดแล้ว สุดท้ายมันก็ช่วยอะไรนังซ่อนกลิ่นไม่ได้"
"แล้วทำไมไม่พยายามให้มันมากกว่านี้ล่ะครับ !"
"เอ็งก็โตพอที่จะเข้าใจอะไรได้บ้างแล้วไม่ใช่หรือไง" นางกอดอกมองชายหนุ่มรุ่นหลาน
"ผมเข้าใจหมดทุกอย่างล่ะครับ มาที่นี่ไม่ถึงวันก็เข้าใจแล้วว่าคนในหมู่บ้านนี้เห็นแก่ตัวแค่ไหน"
"ฮ่า ๆ แล้วใครบ้างล่ะที่ไม่เห็นแก่ตัว เอ็งก็เห็นแก่ตัวเหมือนกันนั่นแหละ ไม่อย่างนั้นตอนที่ตาชิดบอกให้เปลี่ยนตัวคนนำเที่ยว เอ็งคงเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ดึงดันที่จะเอานังซ่อนกลิ่นไว้ข้างตัวหรอก ขนาดข้าพูดเอ็งยังไม่สนใจเลย มันสวยใช่ไหมล่ะ ถึงอยากอยู่กับมันน่ะ"
"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับป้าครับ" ตันหยงยิ้มอ่อน
"คิดว่าข้าอยากจะเกี่ยวเหรอ หลงตัวเองไปหน่อยหรือเปล่า" นางหัวเราะเสียงดัง และหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในบ้าน ไม่นานก็หันมาหาหนุ่มรุ่นหลานอีกครั้ง
"เอ้อ ข้าจะบอกให้เอาบุญนะ เอ็งอย่าไปยุ่งกับอีซ่อนกลิ่นมันมากนักเลย ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า"
ตันหยงมองตามหลังหญิงอายุมากกว่า ที่บอกว่าอย่ายุ่งกับซ่อนกลิ่นนี่คืออะไร คนทั้งหมู่บ้านขี้ขลาดเห็นแก่ตัวแล้วผมต้องเป็นแบบนั้นด้วยหรือไง อยากใช้ชีวิตเป็นพวกหนูท่อสกปรกก็เรื่องของป้าดิ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมสักหน่อย อีกอย่าง ผมน่ะไม่ใช่แค่จะยุ่งกับซ่อนกลิ่นหรอกนะ แต่ผมจะจับเธอมัดกับเตียง นัวเนียทั้งวันทั้งคืน เอาให้ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลย !
หนุ่มนักท่องเที่ยวเดินไปตามทางที่เห็นราตรีกระชากซ่อนกลิ่น อย่างน้อยก็ขอให้รู้ว่าเธอเจ็บตรงไหนอะไรยังไงบ้างก็ยังดี
"กรี๊ด ! ฮือ ๆ ซ่อนขอโทษ แม่ราตรีอย่าทำอะไรซ่อนเลย"
ตันหยงขมวดคิ้วเข้าหากัน ใบหน้าบูดบึ้งขึ้นมาพร้อมกับสองขาที่วิ่งไปยังบ้านไม้สองชั้น เธอจะมีรอยแผลไปมากกว่านี้ไม่ได้นะซ่อนกลิ่น !
ดวงตากลมจับจ้องทางเข้าไม่กะพริบ ดูจากที่ประตูม้วนเปิดอยู่ แสดงว่าน้าราตรีต้องลงไม้ลงมือกับซ่อนกลิ่นตั้งแต่กลับมาถึงแน่ ไม่สิ เธอเริ่มทำตั้งแต่กระชากซ่อนกลิ่นแล้วต่างหาก โถ่เว้ย ! ทำไมคนในหมู่บ้านเห็นแก่ตัวขนาดนี้วะ ! หมาแมวยังมีคนช่วย นี่คนทั้งคนนะโว้ย !
"โอ๊ย !" หนุ่มนักท่องเที่ยวถูกกระชากคอเสื้อหงายหลังล้ม ก่อนจะได้ก้าวขาเข้าไปในบ้าน
"คิดจะทำอะไร" เสียงทุ้มต่ำแฝงความไม่พอใจ เช่นเดียวกับดวงตาคมกริบจับจ้องผู้บุกรุกเขม็ง
"ผมได้ยินเสียง "
"ไม่ใช่เรื่องอะไรของมึง"