ข้าคือนางร้ายที่ได้ใจบุรุษทั้งเรื่อง

มีรักย่อมมีทุกข์
หากอยากมีสุขต้องได้ผู้ชายทั้งเรื่อง!
จากประสบการณ์เป็นนางร้ายมาหลายชาติ
การมอบใจให้ พระเอก มีแต่ขาดทุน!
เช่นนั้นแล้วจงอย่ายึดมั่นกับบุรุษใด
รักได้เพียงตัวเองเท่านั้น

ชาติก่อนพระเอกเมินแล้วอย่างไร
นางก็เกี้ยวตัวร้ายเศรษฐีมาเป็นสามีแทนสิคะ
ชาติต่อมาอ่อยพระรองให้หลงหัวปักหัวปำ
ชาตินี้เลือกผู้ใดดี พระเอก พระรอง ตัวร้าย
เล่นบทซ้ำแต่เปลี่ยนช่วงท้ายมาหลายคราวช่างน่าเบื่อ
เกิดมางดงามไยต้องโง่งมหลงบุรุษจนชีวิตพัง


เขียนบทให้นางทะลุมาเป็นนางร้ายมั่นใจหรือว่าควบคุมไหว
นักเขียนโง่ นางร้ายเช่นนางจะจับนางเอกลูกรักมาทรมานเล่นหลังจากเอาชีวิตนางมาดันตนเองสู่ที่สูง
นางเอกเสแสร้งแล้วอย่างไรเพราะสุดท้าย นางร้ายได้ใจบุรุษทั้งเรื่อง