ดาบเงาสู่ปิ่นงาม

บทนำ
ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต รองแม่ทัพใหญ่อายุน้อย จี๋ ปู๋หลิง เพิ่งจะรู้ว่าเขานั้นพลาดท่าเสียทีอย่างที่ไม่ควรจะเป็น เฮือกสุดท้ายเขายังคงจมอยู่กับความรู้สึกโกรธและผิดหวัง ภาวนาให้ตนนั้นรอดพ้นจากความตายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อหาผู้กระทำและแก้แค้นอย่างสาสม
ราวฟ้าฝนเป็นใจ เขากลับตื่นฟื้นคืนอีกครั้งหลังจากที่คิดว่าตนนั้นได้สิ้นลมหายใจไปแล้วแน่ๆ เพียงแต่...
ดูเหมือนฟ้าฝนจะเข้าใจอะไรผิด ร่างใหม่ของเขานั้นกลับกลายเป็นสตรีผู้โง่เขลาเอาแต่ใจ จนหาใครเปรียบไม่ได้ ดูเหมือนชะตาชีวิตของเขาหลังจากนี้นั้นจะยุ่งเหยิงไปหมด น่าผิดหวังเสียจริง...

"ข้ารู้ว่าท่าน...ไม่ได้รักข้า"
"ยิ่งรับรู้ว่าท่านแต่งกับข้าด้วยเหตุใด...เหล่าสตรีในวังหลวงแห่งนี้ต่างก็ใจกว้างกันทั้งนั้น ข้าเองก็..." เสียงหวานขาดห้วงเมื่อชายหนุ่มเลือกที่จะใช้นิ้วมือน่ามองนั้นทาบทับลงมาบนริมฝีปากสีแดงระเรื่อนั้นเบาๆ
"ข้ากำลังพยายามอยู่...เจ้าฉลาดถึงเพียงนี้ ดูไม่ออกเพียงนิดเลยหรือ"
ไอ่ประโยคที่ผลักไสให้เขามีชายารองนั้นฟังอย่างไรก็ไม่เข้าหูเอาเสียเลย แม้จะเป็นราชวงศ์ แต่บิดารักใคร่มารดาเพียงหนึ่งนั้น เป็นดั่งคำสอนให้เขานั้นยึดมั่นในรักเดียวใจเดียวมาโดยตลอด
มือใหญ่คว้าข้อมือประดับหยกสีสวยนั้นไว้แน่น ก่อนจะจ้องมองดวงตาคู่สวยนั้นไม่วางตา
"ข้าจะไม่เห็นแก่ตัวกับเจ้า จะทำดีกับเจ้า ให้สมกับที่เจ้าสละชีวิตวัยสาวมาอยู่ที่นี่กับข้า...ดีหรือไม่"

***เรื่องนี้ไม่มีภาคต่อค่ะ จบในเล่มเดียว***