ตามรักรุ่นพี่วิศวะ จอมเย็นชา

"จะดมอีกนานมั้ย?"

เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นเหนือศีรษะ ทำให้เธอได้สติ รีบผละออกมาแทบไม่ทัน หัวใจเต้นโครมครามเมื่อสบตากับเขา

"เอ่อ พี่เทวิน!"

ชายหนุ่มมองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ

"เดินให้มันระวังหน่อย มองทางด้วย ไม่ใช่มัวมองแต่นมตัวเอง"

เพลินตาเบิกตากว้าง รีบกอดอกแน่นขึ้นกว่าเดิม ในขณะที่เทวินเองก็เม้มปากแน่น ก่อนจะก่นด่าตัวเองในใจ

"แล้วมึงจะไปมองนมเขาทำไมวะ ไอ้เทวิน!"

เมื่อรู้สึกว่าตัวเองพูดมากเกินไป เทวินก็หันหลังเดินจากไปทันที แต่เพลินตากลับรู้สึกว่านี่อาจเป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้คุยกับเขา เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะตัดสินใจเปล่งเสียงออกไป

"เอ่อ พี่เทวินคะ!"

ร่างสูงหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันกลับมา

"ว่า?"

เพลินตากัดริมฝีปาก ลังเลอยู่เสี้ยววินาที ก่อนจะตัดสินใจพูดสิ่งที่เธอเก็บไว้มานาน

"เอ่อ เพลินชอบพี่ค่ะ ชอบมานานแล้ว"

เทวินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

"สิบเก้า"

เพลินตาขมวดคิ้วงุนงง

"คะ?"

"เธอเป็นคนที่สิบเก้าที่บอกชอบฉันวันนี้"

เพลินตาถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ราวกับมีคนราดน้ำเย็นใส่กลางศีรษะ

"เอ่อ เหรอคะ"

เทวินถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย

"และฉันจะใช้คำเดิม กลับไปตั้งใจเรียนให้สมกับที่พ่อแม่ส่งเสียมาเถอะ"

จบประโยคนั้น เขาก็เดินจากไปโดยไม่เหลียวหลัง ปล่อยให้เพลินตายืนอึ้งอยู่ที่เดิม

นี่เธอพลาดแล้วใช่ไหม...?
..................................................................................................................
ซื้อผ่าน google ถูกกว่าios นะค้าบ