หลักปรัชญา คินสึงิ Kintsugi (金継ぎ) เล่มที่ 88 (จบ) จากซีรีส์ 99 เล่ม

Kintsugi (คินสึงิ) หรือที่รู้จักกันในชื่อ "ศิลปะการซ่อมแซมภาชนะแตกด้วยทอง" เป็นศิลปะที่มีต้นกำเนิดจากประเทศญี่ปุ่นในช่วงศตวรรษที่ 15 ในยุคของโชกุนมัมมะ (Muromachi Period) ซึ่งเป็นยุคที่ศิลปะและวัฒนธรรมของญี่ปุ่นกำลังเฟื่องฟู โดยเฉพาะในด้านของการพัฒนาศิลปะในการใช้ชีวิตประจำวัน รวมถึงงานฝีมือที่เกี่ยวข้องกับการทำภาชนะเซรามิกและเครื่องปั้นดินเผา
ต้นกำเนิดของ Kintsugi เริ่มต้นจากการซ่อมแซมภาชนะที่มีมูลค่า เช่น ถ้วยชา หรือภาชนะสำหรับการดื่มชา ซึ่งได้รับความเสียหายจากการแตกหักจากการใช้งานหรืออุบัติเหตุ ประมาณในช่วงศตวรรษที่ 15 หลังจากที่ โทคุงาวะ อิเอยาสุ (Tokugawa Ieyasu) ได้ส่งภาชนะที่มีมูลค่าสูงไปซ่อมในประเทศจีน และภาชนะดังกล่าวกลับมาหลังจากซ่อมแซม แต่การซ่อมแซมจากช่างจีนที่ใช้ลวดลายทองเป็นที่ประทับใจของผู้คนในญี่ปุ่น ส่งผลให้เกิดการพัฒนาและปรับปรุงรูปแบบของการซ่อมแซมภาชนะแบบ Kintsugi ที่ใช้ทองคำหรือวัสดุมีค่าอื่น ๆ เช่น เงินและแพลตินัมในการเติมเต็มรอยแตกของภาชนะ
หลักปรัชญาของ Kintsugi มีพื้นฐานมาจากแนวคิดในการยอมรับความไม่สมบูรณ์และมองเห็นความงามในสิ่งที่แตกหัก ซึ่งเป็นแนวคิดที่สอดคล้องกับหลักพุทธศาสนา โดยเฉพาะหลักการ "ไม่ยึดติด" (Anicca) ซึ่งหมายถึงทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตนั้นไม่คงที่ เปลี่ยนแปลงไปตามเวลา และ "การยอมรับความทุกข์" ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ในชีวิต
การซ่อมแซมภาชนะที่แตกหักด้วยทองใน Kintsugi ไม่ใช่เพียงแค่การรักษาความสวยงามเดิม แต่ยังเป็นการยอมรับและทำให้รอยแตกที่เกิดขึ้นนั้นกลายเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากขึ้น เพราะการเติมเต็มด้วยทองคำแสดงถึงการเห็นคุณค่าในความไม่สมบูรณ์แบบ และมองว่าแต่ละรอยร้าวนั้นสามารถแสดงให้เห็นถึงการเติบโตและการเปลี่ยนแปลงที่สวยงาม

ปรัชญาและการประยุกต์ใช้ในชีวิต
Kintsugi ได้รับการยอมรับในระดับโลกในฐานะสัญลักษณ์ของการยอมรับความไม่สมบูรณ์และการฟื้นฟูจากการแตกหักทางจิตใจ เช่นเดียวกับการซ่อมแซมภาชนะที่แตก ในทางจิตวิทยา การใช้หลักการของ Kintsugi ในการฟื้นฟูจิตใจหมายถึงการเรียนรู้ที่จะยอมรับความเจ็บปวดหรือความล้มเหลวที่เกิดขึ้นในชีวิต โดยไม่พยายามหลีกเลี่ยงหรือปกปิดมัน แต่กลับทำให้มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของตัวเรา ที่สามารถเติมเต็มชีวิตให้มีความหมายและความงามที่ลึกซึ้งขึ้น
การซ่อมแซมรอยร้าวด้วยทองในชีวิตจึงเปรียบเสมือนการเติมเต็มช่องว่างทางจิตใจที่เกิดจากความผิดหวัง ความเจ็บปวด หรือความสูญเสียให้กลายเป็นสิ่งที่มีคุณค่า โดยไม่มองความไม่สมบูรณ์เป็นสิ่งที่ต้องปิดบัง แต่เป็นสิ่งที่ต้องยอมรับและเห็นความงามที่อยู่ในนั้น
สรุป
หลักปรัชญาของ Kintsugi ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของการยอมรับความไม่สมบูรณ์และการฟื้นฟูจากความเจ็บปวด ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดในพระพุทธศาสนาและจิตวิทยาในการยอมรับความทุกข์และการฟื้นฟูจากความล้มเหลวหรือความสูญเสีย หลักปรัชญานี้ได้กลายเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เรามองเห็นความงามในความไม่สมบูรณ์และเข้าใจว่า การซ่อมแซมรอยร้าวในชีวิตทำให้เรากลายเป็นบุคคลที่มีความแข็งแกร่งและมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น