บารมีเตโช

ดีน เบอร์เรล คือ ชื่อในวงการแข่งรถที่ทุกคนต่างรู้จักกันเป็นอย่างดี และก็ยังเป็นชื่อที่เพื่อนๆ ใช้เรียกเขาอีกด้วย แต่อีกชื่อที่ยังไม่มีใครรู้นอกจากคนที่สนิท นั่นก็คือ หลี่เฟยเทียน หนุ่มลูกครึ่ง ไทย – แคนนาดา - จีน สามเชื้อชาติรวมอยู่ในตัวของเขาคนเดียว และมันก็เป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการจะมีมันที่สุด เพราะมันต่างเต็มไปด้วยทั้งหน้าที่ และความกดดันทำให้เขานั้นไม่เคยได้ใช้ชีวิตแบบที่สงบสุขเลยสักวัน

เตโช มหาวิรุฬห์กร หนุ่มหน้าคม รูปร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ในวัยสามสิบสามปี ที่ตอนนี้กำลังจะเดินไปยังเป้าหมายของเขาที่ได้เล็งเอาไว้ตั้งแต่ที่เข้ามานั่งในผับแห่งนี้แล้ว เมื่อเห็นว่าเป้าหมายไม่ได้มีใครอยู่ข้างกายแล้วนั้น จึงรีบพุ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว โดยไม่ลังเลใดๆ เลย

“อย่าไปกลัวความผิดพลาด เพราะนั่นหมายความว่าเรากำลังพยายามอยู่ และคุณไม่ใช่คนเดียวที่พบเจอกับความผิดพลาด ใครๆ ต่างก็เจอปัญหาด้วยกันทั้งนั้น และให้เชื่อเสมอว่าปัญหาของคนเรามันไม่ใช่ปัญหาที่ใหญ่จนแก้ไขอะไรไม่ได้ ถ้าคุณทำมันดีแล้วคุณจะไม่เสียใจกับมัน”

เสียงที่ได้ยินมันข้างๆ หูนั่นใครกัน ดีนหันมามองด้วยความอยากรู้ ประโยคที่ปลอบใจเขาจากคนแปลกหน้าที่ได้ยินครั้งแรก รู้สึกดีเป็นบ้าเลย

นี่ใครกันนะ เขาคือใคร

“คุณรู้จักผมเหรอ”

“แน่นอนว่าผมรู้จักคุณ แต่คุณคงไม่น่าจะรู้จักผมใช่ไหม มองจากสีหน้าที่คุณมองผมเมื่อกี้ ผมคิดถูกใช่ไหม”

“...” ดีนไม่ได้ตอบออกไป เพียงแค่พยักหน้าลงเป็นคำตอบว่าเขาไม่รู้จักคนตรงหน้าจริงๆ

“แล้วคุณอยากรู้จักผมไหม”

เป็นคำถามที่ดูเหมือนจะกวนประสาท แต่ความจริงแล้วเตโชเองเพียงต้องการความมั่นใจจากคนตรงหน้าเขาเท่านั้นว่าอยากจะรู้จักเขาจริงหรือเปล่า อยากรู้จักเขาเหมือนที่เขาอยากรู้จักคนตรงหน้าหรือเปล่า

“ครับ ผมอยากรู้จักคุณ”

“หึๆ งั้นเราคงต้องหาที่เงียบๆ คุยกันแล้วล่ะ”

เสียงขำในลำคอของเตโช แสดงออกมาว่าเขานั้นถูกใจกับคำตอบของดีนเป็นอย่างมาก