กินคาวต้องกินหวาน

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ คุณเมาหนักแล้วคุณโฮม"
"คนเมาที่ไหนจะมีอารมณ์แบบนี้ ผมดื่มแค่พอกรึ่มๆ เอง และผมมีแรงเยอะที่จะมอบความสุขให้คุณคนสวย เป็น 'ของผม' เถอะเค้ก" น้ำเสียงแหบพร่าดังอู้อี้ข้างหูแล้วก็ต้องร้องครางกระเส่าออกมาเมื่อเขากัดเม้มติ่งหูเธออีกครั้ง
"อุ๊ย! อือ..."
"อ่า...ไม่ไหวแล้ว ผมอยากเห็นจังว่ายังใส่ชุดซีทรูสายเดี่ยวลายเสือเมื่อตอนเย็นอยู่ไหม" แล้วเขาก็จับร่างเล็กพลิกตัวนอนหงายแล้วจัดการถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่สีขาวของเธอออกโยนทิ้ง
"พระเจ้า! คุณน่า 'เอา' เป็นบ้าเค้ก อื้ม..." เมื่อเห็นสองเต้าอวบใหญ่ของดุษยาก็อ้าปากกว้าง มันอวบใหญ่และเม็ดบัวที่อยู่บนยอดอกที่ดุนดันกับเนื้อผ้าบางเบานั้นอีก น่าขบเม้มชะมัด


ปล. ซื้อ E-book จากหน้าเว็บหรือ Android ถูกกว่าราคาใน IOS นะคะ

ขอบคุณทุกการสนับสนุนนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)