ไม่รักคนโปรด

"พี่ขอโทษครับ"
กระตุกชายเสื้อสีขาวสะอาดของเธอเบาๆ
"ดีกันนะ"
ผู้ชายตัวโตเวลาทำเสียงเล็กเสียงน้อยก็ดูน่ารักเหมือนกันนะ
"แล้วสรุปเรื่องนี้ใครเป็นคนผิด"
"ก็ต้องพี่อยู่แล้วสิคะ"
ยอมรับไปเลย ไม่อย่างนั้นคืนนี้เขาได้อดนอนกอดเมียแน่
"พี่ขอโทษนะคะที่ทำอย่างนั้นกับน้องเพียว"
ขอโทษเพื่อลดโทษลงอีก พริมาดาเลยได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความอ่อนใจ เหมือนเธอมีสามีและน้องชายในเวลาเดียวกันอย่างไรก็ไม่รู้
"ไม่โกรธพี่นะ"
ตอนแรกว่าจะแกล้งต่ออีกสักหน่อย แต่พอเห็นแววตาละห้อยบวกกับยอมรับผิดในสิ่งที่ทำพริมาดาเลยพยักหน้า
"ค่ะ"