รู้ตัวอีกทีฉันกลายเป็นยัยขี้เหร่ที่ถูกพวกเขาตามตื๊อไม่เลิก เล่ม 2 จบ

ตัวตนของเธอถูกเพื่อนสนิทแย่งชิงไป รวมถึงผู้ชายของเธอด้วย การกลับมาในครั้งนี้...เธอกลับกลายเป็นตัวตนของเพื่อนทรยศแทน!
............................................

พริสซี่ยังคงนิ่งงันอยู่ใต้ร่างของคาลอส ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เสียจนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดผิวแก้ม ราวกับเวลาหยุดเดินในชั่วขณะ กล้ามเนื้อของเธอพลันตึงเครียด ก่อนจะสั่นระริกด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นภายใน
คาลอสเองก็เช่นกัน เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ฉายแววลังเลระคนยับยั้งชั่งใจ แต่ในความลังเลนั้นก็แฝงไปด้วยแรงปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้มานาน
พริสซี่พยายามไม่ให้ตัวเองไหวหวั่นไปกับระยะห่างอันน้อยนิดระหว่างกัน เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังไม่ขยับออกไปเสียที... หรือว่าเขากำลังรออะไรบางอย่าง
"คาลอส... คุณ... จะลุกขึ้นหรือยัง" พริสซี่เสียงเบาหวิว
แทนที่เขาจะตอบทันที คาลอสกลับยกมือขึ้น ลูบไล้ปลายนิ้วไปตามกรอบหน้าเธออย่างเชื่องช้า ความอุ่นร้อนจากสัมผัสของเขาทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว
เขาไล้ปลายนิ้วลงมาตามแนวกรามมน ลากผ่านลำคอระหงจนพริสซี่ต้องกลั้นหายใจ ความรู้สึกแปลกใหม่ปะทุขึ้นในกายราวกับเปลวไฟที่กำลังคุโชน
พริสซี่เบิกตากว้าง ความรู้สึกบางอย่างเริ่มโหมกระหน่ำในร่างกายเธอ กล้ามเนื้อของเธอสั่นเทิ้มด้วยอารมณ์วาบหวามที่ยากจะควบคุม และก่อนที่จะทันได้เอ่ยอะไรออกมา... คาลอสก็ก้มลงมาใกล้ขึ้นอีก จนปลายจมูกของพวกเธอเฉียดกัน
ผมข่มใจมามากพอแล้ว..." คาลอสกระซิบแผ่วเบา