ปลดผนึกหวนคืนรัก

หลีปิ่งเฉิงกระโดดหน้าผาเพื่อปิดชีวิตที่น่าเวทนาของตนเอง แต่หารู้ไม่ว่าผานั้นเป็นผาแห่งห้วงเวลาทำให้เขาได้มาเกิดใหม่เร็วขึ้นและมาอยู่ในร่างตนเองเมื่ออีกยี่สิบปีข้างหน้า ในอายุครบยี่สิบสี่หนาว แต่ทว่าเนื่องจากเวลาที่เร็วขึ้นทำให้เขายังไม่ทันรับคราวเคราะห์ตามสมควร และยังจำเรื่องราวในภพก่อนได้ จึงจะทำให้หลีปิ่งเฉิงได้พบกับคราวเคราะห์ขณะที่กำลังมีชีวิตอยู่แทน

โดยชาตินี้เขาค่อนข้างมีนิสัยดื้อรั้น ไม่ฟังใคร เอาตัวเองเป็นใหญ่ แต่กลับถูกฮ่องเต้และฮองเฮาที่มีศักดิ์เป็นบิดามารดารักและเอ็นดูกว่าคนอื่น โดยซินหยางมีคู่หมั้นมาตั้งแต่เยาว์วัยนั่นก็คือจื่อหลิงซึ่งเป็นลูกของอนุภรรยาท่านเจ้าเมือง ซึ่งหน้าตาของเขากลับคล้ายคลึงสือจือเซวียนคนรักของหลีปิ่งเฉิงในภพก่อนเป็นอย่างมาก ทว่าในภพนี้จื่อหลิงกลับพยายามรอบสังหารซินหยางเพราะรังเกียจผู้ที่ใช้อำนาจข่มผู้อื่นเป็นที่สุด โดยขณะที่กระบี่ทิ่มแทงเข้าสู่กลางใจ ก่อนสิ้นลมหายใจ ซินหยางได้กล่าวคำคำหนึ่งขึ้นซึ่งเป็นคำที่หลีปิ่งเฉิงมักจะพูดกับสือจือเซวียนบ่อย ๆ ทำให้ความทรงจำทุกอย่างของจอมมารได้ไหลผ่านเข้ามาในหัวของจื่อหลิง

____________________________________________________________

[เป็นเคราะห์กรรมอันใดของข้า ครานี้ได้พบกันกลับต้องลาจากอีกครั้ง เดิมที...ข้าเพียงอยากใช้ชีวิตครองคู่กับคนผู้หนึ่งก็เพียงพอ ไยสวรรค์ต้องกลั่นแกล้งข้าเช่นนี้!]

____________________________________________________________

นิยายทั้งหมดมี111หน้า หรือประมาณ22,000 คำ

#สำคัญมากรบกวนทุกคนอ่านหน่อยนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องสั้นที่ไรท์เขียนไว้นานแล้วนะคะ ตอนจบพระเอกกับนายเอกไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน หรือเอาง่าย ๆ คือจบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ แต่หากมีโอกาสก็อยากจะมาเขียนต่อเป็นเล่ม2 ค่ะ แต่อาจจะใช้เวลานิดนึงเพราะสำหรับไรท์ที่เพิ่งหัดเขียนแนวนี้คือยากมาก ๆ ค่ะ

สุดท้ายนี้อยากขอบคุณผู้ที่สนับสนุนผลงานของไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะชอบนะคะ

หากผิดพลาดประการณ์ใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ...