ภักดิ์ใจรักหัสดินทร์

"ข้าชื่อช้าง เป็นท่านเจ้าแห่งพนาพาฬ" เสียงโคตรเท่เลย คีตะมั่นใจว่าไม่เคยได้ยินเสียงใครหล่อเท่านี้มาก่อน

คีตะยกสองมือขึ้นประมาณว่ายอมแพ้ "โอเคครับคุณช้าง คือผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ"

"ข้าเป็นคนพาเจ้ามาเอง อุ้มมาท่าเจ้าสาวเลยเล่า ตัวเจ้านี่ก็เบาดีหนาเหมือนนุ่นมิผิดเพี้ยน" เจ้าช้างยกยิ้มเล็กน้อยก่อนตีหน้านิ่งดังเดิม

คีตะอ้าปากค้างตัวเขานี่นะเบาเหมือนนุ่น นุ่นเปียกน้ำหรือเปล่านะ

"แล้วคุณพาผมมาทำไมล่ะครับ เท่าที่จำได้เราก็ไม่เคยรู้จักกันนี่ครับ เอ๊ะ! หรือว่าเคยนะ?" คีตะกัดเล็บตัวเองด้วยกำลังใช้ความคิด เค้นส่วนลึกสุดของสมองออกมาว่าเขาเคยเจอกับคุณคนหล่อแต่ท่าทางเพี้ยน ๆ นี่หรือไม่

"น่าเสียดายที่ข้าก็มิอาจรู้ว่าไยต้องเป็นเจ้า" หัสดินทร์เองก็ไม่แน่ใจว่าทำไมต้องเป็นคีตะที่อยู่ในความคิดเขา ผู้หญิงสวย ๆ มีตั้งมากมายแต่นิมิตเขาก็มีเพียงหนุ่มน้อยที่ชื่อว่าคีตะ

-------------------------
มาเป็นกำลังใจให้น้องคีย์สู้รบปรบมือกับท่านเจ้าเพี้ยน ๆ ไปด้วยกันนะคะ
-------------------------
โหลดตัวอย่างเพื่อทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ

ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ
^-^