ขอให้คุณรักลูก

ร่างสูงของกุญช์เดินเข้ามาหาเธอหลังจากจารวีลงมาที่ชั้นล่าง ร่างเล็กบางอุ้ยอ้ายทำให้ชายหนุ่มรู้สึกขัดหูขัดตา เขาคว้าข้อมือหญิงสาวโดยแรงแล้วพาให้เดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน จารวีน้ำตาคลอ

"คุณกุญช์คะ อย่าทำฉันค่ะ ฉันเจ็บ"

มืออีกข้างของเธอทาบบนท้องกลมโต กุญช์เห็นแล้วยิ่งโมโห

"คุณนี่มัน" ชายหนุ่มกัดฟัน ปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระ จารวีรีบใช้มือดันผนังลิฟต์เป็นหลักยึดไม่ให้ล้มลงไป

เขาใจร้ายมาก

"คุณกุญช์มีอะไรกับฉันคะ"

"คุณเจอแม่ผมได้ยังไง" กุญช์ถามเมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในคอนโดหรู จารวีสูดลมหายใจลึก น้ำตาก็กำลังจะไหล

"คุณแม่ของคุณกุญช์มาหาฉันค่ะ"

"คุยอะไรกันบ้าง"

"คุณแม่ถามเรื่องที่ฉันตั้งท้อง" กล่าวจบจารวีก็รีบก้มหน้าหลบสายตาเพชฌฆาต

"ตอบเขาไปว่ายังไง"

เธอเงียบ ไม่กล้าสู้หน้ากุญช์

ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้อย่างคุกคาม จารวีผงะถอยหลัง กุญช์คว้าแขนเรียวเล็กไปบีบ

"ผมถามว่าคุณตอบแม่ไปว่ายังไง" น้ำเสียงของเขาเหมือนโกรธหญิงสาวมาหลายชั่วโคตร

"ฉันท้องกับคุณค่ะ"

กุญช์สูดลมหายใจลึก มือของเขาที่จับแขนเธออยู่ผ่อนแรงลง น้ำตาของจารวีไหลออกมาอย่างเสียใจ

"ตกลงว่าแม่รู้เรื่องคุณแล้วใช่ไหม"

หญิงสาวไม่กล้าพูดอะไรอีกเพราะกลัวไม่ถูกหูเขา เธอได้แต่ลูบแขนที่กุญช์ทำให้เจ็บ

สายตาของชายหนุ่มมองแม่ของลูกที่กำลังจะให้กำเนิดเจ้าตัวเล็กในอีกไม่นาน กุญช์ค่อย ๆ เรียกสติกลับคืน

"ผม ขอโทษ"

กว่าคำนั้นจะหลุดออกมา น้ำตาของจารวีก็หยดบนแก้มจนเปียกปอน

"พูดกันดี ๆ ก็ได้ค่ะ" หญิงสาวกล่าวอย่างเจ็บปวด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงยอมกุญช์มากกว่านี้ แต่นี่เป็นเพราะจารวีกำลังมีเจ้าตัวน้อยในท้อง

"แม่ผมจะให้ผมรับผิดชอบเด็ก"

เด็ก ชายหนุ่มไม่ยอมเรียกเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองว่า ลูก ด้วยซ้ำ

"แล้วคุณกุญช์จะว่ายังไงคะ"

"ผมจะขอคิดดูก่อน"

ถึงขั้นนี้แล้วยังไม่สนใจน้องตัวน้อย ๆ อีกหรือ เธอท้องป่องอุ้ยอ้ายต้องอุ้มลูกแตงโมไปไหนมาไหนก็ยังไม่สงสาร หญิงสาวสูดจมูก กลั้นสะอื้น บังคับให้น้ำตาไหลย้อนกลับไป

"แล้วแต่คุณเถอะค่ะ มาแค่นี้ใช่ไหมคะ"

"ผมบอกคุณไว้ก่อนก็แล้วกัน ว่าต่อให้เราจะกลับไปอยู่ในฐานะสามีภรรยา ผมก็ไม่มีทางรักคุณอีกครั้ง"

คำพูดของเขากรีดหัวใจของจารวีให้ขาดสะบั้นยับเยิน

หญิงสาวกำมือแน่นด้วยความรู้สึกอยากแตกสลายต่อหน้าต่อตาผู้ชายใจร้าย

"ค่ะ ต่อให้คุณกุญช์จะเป็นยังไงก็แล้วแต่เลยค่ะ ฉันไม่มีสิทธิ์ไปบังคับกะเกณฑ์คุณกุญช์อยู่แล้วนี่คะ"

ชายหนุ่มมองหน้าสะสวยของหญิงสาว เขาไม่พูดอะไรออกมาอีก ได้แต่สำรวจทั่วร่างกายของจารวี แววตาของกุญช์อ่อนแสงลงเล็กน้อยก่อนจะกลับมาแข็งกร้าวเหมือนโกรธเธอมาตั้งแต่ชาติปางก่อน

"คุณเข้าใจแบบนี้ก็ดี เพราะถ้าเราสองคนกลับมาอยู่ด้วยกันมันคงไม่มีคำว่าสามีภรรยา"



"ลูก หลับอยู่หรือเปล่า"

ถ้ามีจังหวะให้ถาม กุญช์ก็จะรีบถามเพราะกลัวเธอหลุดมือไป

"เพิ่งกินนมอิ่ม อยู่เล่นกับกับฉันไม่นานก็ง่วง ฉันเลยพาไปนอน"

"รถที่เพิ่งออกไปเมื่อกี้เป็นรถใคร"

"คันไหนคะ"

"เบนซ์คันสีขาว" แล้วก็ติดฟิล์มมืดทั้งคัน ชายหนุ่มเลยไม่รู้ว่าใครเป็นคนขับ

ความรู้สึกแปลกประหลาดไม่รู้ที่มาที่ไปกำลังก่อรูปร่างอยู่ในใจของเขา

ค่อย ๆ เป็นบางอย่างที่ชัดเจนขึ้น

ความหวง

"เพื่อนค่ะ"

"ผู้หญิงหรือผู้ชาย"

เหมือนว่าน้ำเสียงของกุญช์จะเข้มขึ้น มิหนำซ้ำเมื่อหญิงสาวจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอนลูกสาว ร่างสูงใหญ่ก็ตามมาขวางไว้ก่อน

"ฉันกับคุณหย่าร้างกันแล้วนี่คะ คุณจะมาถามฉันทำไม"

"เขามาหาคุณเหรอ วันนี้แม่ไม่อยู่ แล้วที่บ้านก็ไม่มีใครด้วย" ท่าทางที่ดูโกรธราวกับไม่ต้องการให้จารวีไปไหนจากสายตาของเขาทำให้เธอเม้มปาก

"ใช่ มาหาฉัน"

"ตกลงว่าเป็นเพื่อนหรือว่าเป็นอะไร"

"เป็นเพื่อน" เธอยืนยันหนักแน่น "คุณคิดว่าฉันจะกล้าเอาใครไม่รู้เข้ามาในบ้านของคุณแม่ที่มีน้องกอบัวอยู่ด้วยหรือไง"

"มันก็ไม่แน่ ช่วงที่คุณท้องเก้าเดือนคุณอาจติดต่อกับผู้ชายคนใหม่ ที่คุณเรียกร้องจะเอาใบหย่าเร็ว ๆ ก็เพราะจะไปแต่งงานกับมันใช่ไหม"

จารวีเกือบสะอึก ดูถูกเธออีกแล้ว คุยกันแต่ละทีจะจบกันดี ๆ ไม่ได้เลย

"บอกมาซิว่ามันเป็นใคร มันคือคนที่คุณจะแต่งงานด้วยใช่หรือเปล่า" กุญช์จ้องหน้าหญิงสาวราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ครั้นเธอจะเดินหนี มือใหญ่ก็คว้าแขนเรียวไว้แล้วดึงให้กลับไปเผชิญ

"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกคุณค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะคุณกุญช์"

"แล้วให้มันเข้ามาทำไม มันเข้าไปดูน้องกอบัวด้วยงั้นสิ"

"ใช่ ฉันอยากให้เขาเห็นหน้าลูกของฉัน"

"ลูกคุณ แล้วเป็นลูกมันด้วยไหม น้องกอบัวไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของผมงั้นเหรอ ลูกชู้นี่เอง"

เผียะ!

ใบหน้าหล่อเหลาโดนตบดังฉาด

สวัสดีค่ะ กลับมาพบกับนิยายของสลีลอีกแล้วน้า
นับไปนับมา ไรต์เขียนจะสิบเรื่องแล้วเหรอนี่
นักอ่านบางท่านอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เรื่องแรกคือหัวใจคนใจร้าย
นักอ่านบางท่านเพิ่งมาเจอกันในเรื่องนี้
ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณมาก ๆ น้าที่เลือกนิยายไรต์ไปอ่าน

ซื้อผ่านหน้าเว็บจะได้ราคาน่ารักกว่าแอปเปิ้ลนะคะ
ฝากรีวิวด้วยน้า ไม่ต้องให้ 5 ดาวก็ได้ค่ะ รีวิวตามความรู้สึกได้เลย ไรต์จะได้กลับไปพัฒนาต่อ
ไรต์อ่านทุกคอมเมนต์ ทุกรีวิวที่ผ่านมาแล้ว จะแบบไหนก็ปลื้มใจค่ะ
เจอกันใหม่เร็ว ๆ นี้นะคะ กำลังปั่นเรื่องใหม่อยู่เลย