ใคร่รักภริยาบนเตียง

หญิงสาวเช่นเธอที่มาจากการถูกใช้ชำระหนี้จึงเป็นได้แค่ภริยาบนเตียงของเขา
=================
พิชาภัคกำลังจะย่างเท้าตามส่องแสงออกไปแต่ได้มีมือหนาๆ ใหญ่ๆ ของใครบางคนมาคว้าเอวบางของเธอ
ในเวลานี้ร่างงามระหงได้นอนทับอยู่บนร่างสูงใหญ่
พิชาภัคพยายามที่จะลุกขึ้นจากร่างของยศกฤศ
"จะได้รีบไปหาลูกพี่ลูกน้องของฉันใช่ไหมพิชาภัค?"
แววตาของยศกฤศในระหว่างที่จ้องมามุทะลุดุดันจริงๆ
"ฉันจะไปคุยกับเพื่อนๆ ของคุณส่องแสงต่างหากค่ะคุณยศกฤศ"
พิชาภัคตอบคำถามของยศกฤศได้อย่างหน้าตาเฉย ยศกฤศเป็นฝ่ายคิด
"แล้วฉันจะไปคุยไม่ได้เหรอคะคุณยศกฤศ ไม่ทราบว่าวันนี้เป็นอะไรขึ้นมาเหรอคะ?"
คำพูดคำจาที่แลดูยียวนกวนประสาทเขาเป็นอย่างมากอย่างนี้มันต้องโดนจูบหนักๆ สักพักใหญ่ๆ จึงจะหลาบจำ ยศกฤศกำลังใคร่ครวญถึงประโยคดังกล่าว
ยศกฤศได้ประทับรอยจูบให้พิชาภัคอย่างไม่รอช้า
เขาจงใจจูบเธออยู่นานสองนานและแม้ว่าเธอจะดิ้นมาได้สักพักหนึ่งแล้ว เขาก็ไม่ได้มีความคิดที่จะใจอ่อนให้เธอเลย
มือใหญ่และหนาข้างหนึ่งของยศกฤศได้เริ่มทำการล้วงลึกเข้าไปในทรวงอกอวบอิ่มเพื่อบีบเคล้นให้ตนเองหนำใจ
และในขณะเดียวกันส่องแสงไม่เห็นว่าจะมีพิชาภัคตามกลับออกมาด้วยก็ชักจะรู้สึกห่วงใยเธอมากขึ้นทุกทีแล้ว