ตราบสิ้นอนันตกาล (เล่ม 4 จบ)

เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของ "สิงห์คีมาส" ไกรสรราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งหิมพานต์
ส่งผลให้หิมพานต์แดนเหนือต้องคำสาป สู่ความมืดมนต์สิ้นแสงสุริยา เขาต้องสูญเสีย "สิงหราสีหะ" ชายาผู้เป็นที่รัก
ทางเดียวที่แก้ไขให้แสงภาณุมาศสาดส่อง สิงห์คีมาสจะต้องนำสิงหราสีหะหวนคืนสู่หิมพานต์อีกครั้ง


"หิมพานต์แดนนี้ช่างอยุติธรรม ทั้งเหยียดหยามเย้ยหยันไร้ไตร่ตรอง....ข้านี้คือผู้บริสุทธิ์"

"มิปรารถนาจักหวนคืนหิมพานต์ตราบสิ้นอนันตกาล"