ฝูชิงชิง ภรรยาทหารชั้นผู้น้อย

ฝูชิงชิงมองไปรอบ ๆ ห้องอันแสนสกปรกด้วยความรังเกียจ ในเวลานี้เธอกำลังนั่งอยู่บนเตียงที่ส่งกลิ่นเหม็นอับ บริเวณโดยรอบทั้งรกและเต็มไปด้วยจานชามที่ส่งกลิ่นชวนอาเจียน คิ้วของเธอขมวดมุ่นอย่างไม่พอใจกับสภาพแวดล้อมรอบตัว แต่ทันทีที่ลุกขึ้นเตรียมจะทำความสะอาดห้อง ความทรงจำจำนวนมากก็ไหลบ่าเข้ามาในหัว
กลายเป็นว่าเธอย้อนเวลามาอยู่ในร่างฝูชิงชิงในยุคล้าหลัง แม้เจ้าของร่างนี้จะครอบครองใบหน้าที่งดงามและรูปร่างที่เย้ายวนชวนมอง ทว่าอุปนิสัยของเธอกลับเป็นคนเกียจคร้านและเอาแต่ใจ
หลังจากแต่งงานกับคนที่พ่อแม่เลือกให้ ฝูชิงชิงก็ย้ายมาอยู่กับสามีในบ้านพักทหาร ห้องเล็ก ๆ ห้องนี้อยู่ในตึก 2 ชั้นคล้ายอะพาร์ตเมนต์ในยุคปัจจุบัน แม้ว่าจะคับแคบ แต่ก็เพียงพอให้ครอบครัวเล็ก ๆ 2-3 คนอยู่อาศัยได้อย่างไม่อึดอัด
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ฝูชิงชิงก็ไม่สุงสิงกับใคร หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่ทำงานบ้านและไม่สานสัมพันธ์อันดีในยามค่ำคืนกับสามีอีกด้วย สิ่งนี้ทำให้จงเหอ สามีของฝูชิงชิงรู้สึกเหลืออดกับเธอและไม่อยากกลับมาพักที่นี่หากไม่จำเป็น
"ยังดีที่ตอนนี้อยู่คนเดียว พอมีเวลาปรับตัวและหาทางออกจากสถานการณ์นี้เงียบ ๆ ได้" ฝูชิงชิงถอนหายใจออกมาและเริ่มจัดการกับความสกปรกรอบกายอย่างช้า ๆ