ซ่อนรอยสวาท

เมื่อสี่ปีก่อน มิทิรา ถูก ศิรธัช บังคับให้เซ็นใบหย่า
เขาโยนข้อหา 'คบชู้' ให้เธอ และโยนเศษเงินให้เธอไปจากลูกชาย
พร้อมคำพูดตอกหน้าที่โหดร้ายว่า เธอเป็นแค่แม่อุ้มบุญแทนคู่หมั้นตัวจริงของเขา
สี่ปีต่อมา...เธอได้พบกับอดีตสามีอีกครั้งราวกับโลกเล่นตลก
เขามาพร้อมเด็กชายวัยสี่ขวบ คนที่เธอโหยหาและคิดถึงทุกลมหายใจเข้าออก
ศิรธัชยื่นข้อเสนอให้เธอเป็นคนตัดสูทให้ลูกชายในพิธีหมั้นของเขา
มิทิรารู้ว่ามันคือ 'กับดัก' แต่ไม่รู้ว่าควรจะตัดสินใจยังไงดี?
เธอคิดถึงลุูก อยากมองหน้าแกให้ชัดๆ และนี่เป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้อยู่ใกล้ลูก
แต่การที่เธอกลับไปนั้น เลี่ยงไม่ได้เลยที่จะต้องพัวพันกับพ่อของลูก และอาจจะทำให้เกิดความยุ่งยากตามมาอีกครั้ง!
********************************************
"เธอขาดผู้ชายไม่ใช่เหรอ ฉันเองก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งแก้ขัดให้เธอได้นะ เห็นแก่ที่เธอเป็นเมียเก่า ฉันไม่ถือที่ช่วยเธอสักครั้ง"
ถึงจะอยู่ด้วยกันแค่ปีกว่าๆ แต่ปฏิกิริยาทางกายที่เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันของเขาทำให้เธอเข้าใจดี มิทิรากัดฟันกรอด พยายามดิ้นรนขัดขืนสุดกำลัง ปากก็ร้องตะโกนว่า
"คุณจะทำบ้าอะไร ออกไปให้พ้นจากตัวฉันเดี๋ยวนี้ ฉันเกลียดคุณ ขยะแขยงคุณ ได้ยินมั้ย!"
ศิรธัชดวงตาวาวโรจน์แทบจะเผาเธอให้เป็นจุณ เค้นถามเสียงเหี้ยมว่า
"เกลียดฉัน ขยะแขยงฉัน งั้นเธอรักใคร!?"
"จะรักใครก็ไม่สำคัญ แต่มันไม่ใช่คุณก็แล้วกัน" เธอเชิดหน้าตอบเขาชัดๆ
"ใช่เหรอ...งั้นตอนนั้นใครกันล่ะที่บอกว่ารักฉันมากจนขาดไม่ได้ ใครที่อ้อนวอนขอให้ฉันกอดจูบอยู่ทุกคืน ไม่ใช่เธอรึไง"
มิทิรามองคนที่ยิ้มเยาะพลางกัดริมฝีปาก
"เพราะตอนนั้นฉันมันตาบอดไง ถึงได้เห็นกงจักรเป็นดอกบัว"
"เธอกล้าพูดว่ารักฉันเพราะตาบอดยังงั้นเหรอ" ศิรธัชตะคอกถามพลางบีบข้อมือเธอแน่นจนแทบหักคามือเขา
"ใช่!" มิทิรานิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ยังไม่ยอมอ่อนข้อให้เขา "เรื่องเดียวที่ฉันทำผิดพลาดในชีวิตนี้ก็คือการรักคุณนั่นแหละ"
"ผิดพลาด?" ศิรธัชหัวเราะเสียงเย็น "งั้นบอกฉันมาสิว่าเธอรักใคร ถึงจะถูกต้อง" เขาคาดคั้นถาม ถ้าเธอกล้าตอบชื่อผู้ชายคนนั้นออกมาจริงๆ ละก็ รับรองได้เลยว่าเขาจะตามไปฆ่ามันทิ้งเสียเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลย!
มิทิราปิดปากแน่นด้วยการเม้มปาก เลือกเบือนหน้าหนี ไม่มองเขาสักนิดและไม่พูดอะไรสักคำ เอาแต่ยืนนิ่งเป็นท่อนไม้ สีหน้ารวดร้าวราวกับถูกเขากลั่นแกล้งรังแก
"ตอบฉันมา!"
ยิ่งถูกบีบคั้นเธอก็ยิ่งเงียบจนน่าใจหาย ลมหายใจของศิรธัชพลันสะดุด ตะลึงงันไปชั่วขณะ แววตานิ่งเฉยที่มิทิรามองเขาชี้ชัดถึงความรู้สึกของเธอในตอนนี้ มันช่างว่างเปล่าไร้อารมณ์และเย็นชาจับขั้วหัวใจเสียจริง ไม่มีความกริ่งเกรงหรือหวาดกลัว มีแต่ความเกลียดชังต่อเขาเท่านั้น เธอมองเขาเป็นเหมือนยิ่งกว่าคนแปลกหน้าเสียอีก ราวกับคนที่อยู่โลกคู่ขนานหรืออยู่กันคนละมิติก็ไม่ปาน
"หย่ากันมาเป็นชาติแล้ว คุณคิดว่าฉันยังจะรอคุณอยู่ที่เดิมอีกรึไง คุณดูหนังมากไปหรือว่าฉันดูโง่มากขนาดนั้นเลยเหรอคะ"
********************************************
#สุขนิยม #ไม่มีนอกใจนอกกาย
แนะนำให้กดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ และสามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ Readawrite และ เด็กดี
แนะนำซื้อหน้าเว็บจะถูกกว่าค่ะ