อ้อนรัก คุณสามีแสนดี

*** นางเอกสวยสู้ฟัด *** นางเอกเก่ง *** นางเอกปากจัด

*** นางเอกแก่นแก้ว ก๋ากั๋น รุ่นสะเทิ้นน้ำ สะเทิ้นบก *** นางเอกสายสู้คน เครื่องจักรกลพลังฝีปากด่าได้แบบขากรรไกรพลัง 100 แรงม้า ***


.....ใครมันจะไปคาดคิดว่า การ 'คลุมถุงชน' ครั้งนี้ จะเปลี่ยนชีวิตของผู้ชายแสนเย็นชา ให้กลายมาเป็นสามีแสนดี แถมยังคลั่งรัก

"ฟังเอาไว้ให้ดี แล้วจำเอาไว้นะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับเธอ"


"โอ๊ยยยย ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ หนูก็ไม่อยากแต่งกับคุณเหมือนกัน ผู้ชายดี ๆ กว่าคุณ มีตั้งเยอะตั้งแยะ"

"เธอว่ายังไงนะ มีคนที่ดีกว่าฉัน...อย่างนั้นเหรอ"

"ค่ะ ทำไมคะ คุณคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นมากนักเหรอ โอ๊ย ตายแล้วคุณไปเอาความมั่นหน้า มั่นใจ นี้มาจากไหน"

"ฉันคือนายภารัญ อัครเดชเดชา คนที่ผู้หญิงครึ่งค่อนประเทศ อยากได้เป็นสามี"

"สงสัยหนูจะไม่ได้อยู่ครึ่งนั้นค่ะ เพราะสำหรับหนู คุณไม่ได้ดีไปกว่าคนอื่นเลยสักนิด อย่างมากก็แค่โชคดีที่เกิดมาในครอบครัวคนรวย แต่น่าเสียดายดันเป็นลูกทรพี ขนาดแม่ตัวเองป่วยใกล้ตาย ยังไม่คิดมาดูดำดูดี เห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าแม่ที่คลอดตัวเองมาแท้ ๆ แม่ป่วยนอนอ้าปากพะงาบ ๆ อยู่ในโรงพยาบาล คุณยังมีแก่ใจไปอี๊อ๋อเอาใจแฟน ผู้ชายแบบนี้ หนูไม่เอามาทำพันธุ์หรอกค่ะ เก็บจิ๋มเอาไว้นั่งฉี่ดีกว่า"

"นี่เธอ !!"

*

*
"คุณภารัญคะหนูจะร้องเพลง"

"ทำไมบนเวทีนั่นยังร้องไม่พออีกหรือ"

"ไม่พอค่ะ เพราะหนูเป็นนักร้องเสียงเพี้ยนนนนน"

"เฮ้อออ...ฉันละปวดหัวกับเธอจริง ๆ"

" อะโหล อะโหล อะโหล เทส เทส โฆษกคะ ไมค์ไม่ดังค่า"

"มนตกานต์ ไอ้ที่เธอจับนั่นน่ะมัน....ของฉันไม่ใช่ไมค์"

*
*

"พี่รัญขา" คนเมาที่ภารัญคิดว่าหลับไปแล้วขยับตัวซุกเข้ามาอยู่กลางอ้อมกอด

"หือ ว่าไงครับ"

"หนูขอจับอันนี้พี่รัญได้ไหมคะ" มือบางคว้าหมับจับพวงเนื้อใต้ร่มผ้ากางเกงนอนของภารัญ มือเล็กขยำบีบจนเขาสะดุ้ง

"กานต์!!!"

"ใหญ่จังเลย"

"ยัยเด็กบ้านี่ ปล่อย"

"อื้ออออ หนูจะจับ"

"กานต์ไม่เอานะ อย่าซน"

"ขอจับหน่อยยยยย อะไรเอ่ย บ้องเท่าแขน ใบแล่นเสี้ยว หยำ หยำ หยำ อื้อออ ใหญ่จังเยย ใหญ่จังเยย วาสนาผู้ใดหนอ วาสนา นุกานต์หนอ..."

"มนตกานต์ คราวหน้าห้ามเธอดื่มจนเมาแบบนี้อีกนะ ..."


**** กราบตัก ฝากทุกท่านเอ็นดูยัยน้องกานต์แสนซน คนนี้ด้วยนะคะ ***