แม่ทัพหญิงผู้นี้ได้สามีเป็นท่านอ๋องขี้โรค

แม่ทัพหญิงซูเหมยลี่ บุตรีจากตระกูลแม่ทัพที่บัดนี้ ความสามารถโดดเด่น คุมทหารกว่าสามแสนนายไปปราบกบฏต่างแคว้นจนแพ้ราบคาบ

หลังจากลำบากตรากตรำอยู่เกือบปีจากการออกรบ ก็ได้กลับมาใช้ชีวิตสุขสบายในจวนแม่ทัพที่เมืองหลวงเสียที หญิงสาวปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์แบบชายชาติทหารออก มาสวมใส่เสื้อผ้าแพรพรรณงดงามอย่างสตรี

นึกไม่ถึงว่าความงามจากการเติบโตเป็นสาวสะพรั่งวัยสิบเก้าปี และความเก่งกาจจนได้รับปูนบำเหน็จมากมาย จะไปเข้าตาองค์ชายสิบสามหลี่มู่เฉินหนุ่มอ้วนเจ้าสำราญเข้า แต่ไม่ว่าเขาจะเทียวส่งของขวัญหรือส่งแม่สื่อมาเจรจาสู่ขออย่างไร ซูเหมยลี่ก็ปฏิเสธทุกหนทาง

ในที่สุดเรื่องราวก็บานปลาย เมื่อองค์ชายมู่เฉินลั่นวาจา หากซูเหมยลี่รังเกียจบุรุษอ้วนเช่นเขา ดังนั้นก็จงมีสามีรูปงามราวเทพเซียนแต่นกเขาไม่มีวันขัน เพราะเจ็บป่วยทั้งปีทั้งชาติเสียเลยเป็นอย่างไร !

ว่าแล้วองค์ชายตัวดีก็วิ่งแจ้นไปขอสมรสพระราชทานให้แก่ซูเหมยลี่ ที่สำคัญฮ่องเต้เองก็ทรงเห็นดีเห็นงามตามไปด้วย ในที่สุดก็พระราชทาน หลี่เฟยหลง ท่านอ๋องตำหนักฤดูร้อนท้ายวัง ที่แทบถูกผู้คนลืมไปแล้วว่ามีชีวิตอยู่มาให้นาง !

" ซูเหมยลี่... "
" หืม~ "
" เจ้าไปเอามาจากไหน ที่ว่าข้านกเขาไม่ขัน... "