เป็นไปได้ไหม?...ว่าไม่รัก

นวนิยายภาคต่อจาก...เป็นไปได้ไหม? ถ้าจะรัก

เกลียด! ก็ต้องเกลียดให้สุด! เวลารัก...จะได้รักจนสุดหัวใจ

"ออกไปให้พ้นนะ! เหม็นเหล้า! เหม็นหน้าด้วย!"
"ทีฉันล่ะรังเกียจนัก! ทีคนอื่นกลับออดอ้อนฉอเลาะ คิดจะไปหาเหยื่อรายใหม่หรือไง?"
"ปากเสีย!"
นิศานึกอยากจะตบไปที่ริมฝีปากหนาของคนตรงหน้านักที่เอื้อนเอ่ยออกมาแต่ละคำล้วนทำร้ายจิตใจคนฟังให้ยับเยินกันไปข้างหนึ่ง
หากช้ากว่าคนตัวโตที่คว้าข้อมือบางไว้ได้ทัน
ก่อนจะรวบทั้งสองมือบางไปไพล่ไว้ข้างหลังของร่างระหง
เผยให้เห็นทรวดทรงของคนตรงหน้าได้ชัดขึ้น
จนต้องลอบเก็บกลั้นความปรารถนาไว้ภายใน
ไม่ยอมโอนอ่อนไปตามความต้องการของคนตรงหน้าที่ตั้งใจจะจับเขาให้อยู่มือ
"เธอตบ! ฉันไม่จูบเธอหรอกนะ เสียปาก!"
เอ่ยออกไปราวกับขยะแขยง หากการกระทำกลับสวนทางกับคำพูดเสียเหลือเกิน