ข้าคือนางมารในตำนาน

ฟ้าดินเเบ่งเเยก ขาวดำล้วนเเตกต่าง

เเล้วนางมารชั่วร้ายเช่นนางกับเเม่ทัพสวรรค์น่ะหรือจะเป็นสหายกันได้อย่างไร

เสิ่นเย่ไม่ใส่ใจการเเบ่งเเยกเผ่าพันธุ์ เพียงเเค่ถูกใจก็คบหาเป็นสหายได้ทั้งนั้น นางจึงปฏิบัติต่อหลัวเทียนหลางเเม่ทัพสวรรค์ด้วยความจริงใจประดุจสหายผู้หนึ่ง

เเต่!

ใครจะคิดล่ะว่าวันหนึ่งนางจะโดนเขาทรยศหักหลังด้วยการลวงนางไปสังหารตกตายที่มหาสมุทรทิศบูรพา
ร่างบางจึงร่วงจมลงไปในทะเลไร้ที่สิ้นสุดอันเเสนหนาวยะเยือกด้วยความคับเเค้นใจ

เเต่!

ฟ้ากินยังเมตตาต่อนาง เสิ่นเย่ลืมตาขึ้นมาพร้อมใบหน้าที่คุ้นเคยตรงหน้า ตากลมโตมองเขาด้วยความเครียดเเค้นหมายจะสั่งหารให้สิ้น

เเต่!

เขากลับไม่ใช่หลัวเทียนหลางน่ะสิ บุรุษผู้นี้ก็เเค่คนหน้าเหมือน ที่ชื่อหลัวซางเหยียนต่างหาก!!!