วิญญาณทุกดวงล้วนติดค้างห่าวห่าว

บุตรแห่งนรกถูกอัญเชิญเข้าร่างมนุษย์ที่เกิดมาพร้อมความสามารถในการใช้คำสาป ชะตากรรมของผู้ใช้คำสาปถูกกำหนดให้เลือกได้แค่สองทาง จะเป็นปีศาจร้ายที่ทั้งโลกต้องหวาดกลัวหรือจะเป็นขยะไร้ค่าให้ผู้คนเหยียบย่ำ



"ไปอยู่กับผมนะครับ ผมจะดูแลพี่เอง" ชายคนนั้นพูดกับเขาด้วยสีหน้าเจ็บปวด เสื้อคลุมกลิ่นกุหลาบถูกสวมปกปิดเนื้อตัวเปลือยเปล่าของเขาอย่างอ่อนโยน

ซีห่าวมองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกบานเก่าสีขุ่น สภาพใบหน้าปูดโบน ทั้งตัวเต็มไปด้วยบาดแผลช้ำเลือดช้ำหนอง รอบตัวมีแต่กลิ่นคาวของเลือดที่แห้งกรังติดกับผิว

มุมห้องมีหนูและแมลงสาบนอนตายเกลื่อนส่งกลิ่นเหม็นชวนอาเจียน ขยะภายในห้องกองสุมรวมกันเป็นพะเนิน บนผนังก็เต็มไปด้วยราและเห็ดสีดำ

...ทำไมร่างของเจ้ามนุษย์ที่อัญเชิญเขามาทำสัญญาถึงน่าอนาถได้ถึงขนาดนี้ แล้วยังกล้าอัญเชิญเขามาในร่างเปลือยนี่อีก ที่สำคัญไปกว่านั้นผู้ใช้อาคมระดับ 6 ที่กำลังพล่ามเรื่องไร้สาระตรงหน้านี่มันเป็นใครกัน...!!

"ร่างกายพี่อ่อนแอมาก กลับถึงบ้านแล้วผมจะชงชาโสมพันปีให้พี่ดื่มนะครับ"

เขาเนี่ยนะอ่อนแอ เลิกพูดจาไร้สาระแล้วรีบไปต้มโสมพันปีมาปรนนิบัติเขาซะ!