ปรากฏการณ์รัก คาดไม่ฝัน

เรื่องราวความรักของหนุ่มนักธุรกิจกับหนุ่มบาร์เทนเดอร์

"พรุ่งนี้คุณช่วยพาไปตัดผมหน่อยนะ"
"ไม่เอา" คนินปฏิเสธทันควันไม่ต้องเสียเวลาคิด ทำเอาอีกคนถึงกับอ้าปากหวอ
"ทำไมถึงไม่อยากให้ตัดผมสั้นล่ะ"
"คุณไม่เสียดายเหรอ อุตส่าห์ไว้มาตั้งนาน และผมคิดว่าผมทรงนี้เหมาะกับคุณดี"
"ผมไม่ตัดก็ได้ ถ้าคุณยอมเป็นแฟนกับผม" เมื่อแน่ใจแล้วว่าตัวเองถือใบเหนือกว่า ธามจึงรุกคาด ทำตามหัวใจตัวเอง เหมือนกับคืนนั้นที่ตัดสินใจกระซิบข้างหูของคนินว่า ผมชอบคุณ
"ไม่เอา" คนินยังคงปฏิเสธรวดเร็วเช่นเดิม คำพูดนี้ของธามทำให้เขาหวนคิดถึงคำสามคำในคืนนั้น ขนอ่อนบริเวณต้นคอลุกชันขึ้นฉับพลัน
"เฮ้อ! ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องตัดจริงๆ แล้วล่ะ เพราะผมอกหักแล้วนี่นา"
"ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย"
"ไม่เกี่ยวได้ไง คุณไม่รู้หรือคนอกหักส่วนใหญ่ เขาตัดผมไว้อาลัยให้กับความรักที่ไม่สมหวังกันทั้งนั้น"
"คุณจะอกหักได้ยังไง คุณยังไม่เคยจีบผมเลยนะ" พอหลุดปากออกมาแล้ว คนินตกใจกับความคิดของตัวเอง สรุปว่าเขาต้องการให้อีกฝ่ายจีบอย่างนั้นหรือ แต่ความคิดก่อนหน้าเขายังมั่นใจอยู่เลยว่าไม่ได้ชอบผู้ชายคนนี้ในเชิงชู้สาว หรือว่าจริงๆ แล้วในใจของเขาชอบผู้ชาย ไม่ๆๆๆ คนินถามเอง ตอบความคิดของตัวเอง จนแสดงออกมาทางสีหน้าทั้งหมด
"ผมคงข้ามขั้นไปสินะ ผมควรเริ่มจากจีบคุณก่อนถึงจะถูก ถ้าอย่างนั้นเรามาตกลงกัน ผมจะจีบคุณแล้วนะ ถ้าจีบไม่ติดผมมีสิทธิ์ที่จะตัดผมสั้น ตกลงไหม" ธามยิ้มขำให้กับหน้าตาสับสนของคนิน บาร์เทนเดอร์หนุ่มจึงยื่นมือซ้ายไปลูบหน้าอีกฝ่ายเบาๆ เป็นการเรียกสติ
"ถ้าคุณจีบไม่ติดห้ามมาโกรธกันนะ" คนินปลงตกในที่สุด ไหนๆ ก็ไหนแล้ว ถือเป็นการพิสูจน์ตัวเองด้วยเลยแล้วกันว่าจริงๆ แล้วเขาเพศชอบเดียวกันหรือชอบเพศตรงข้ามกันแน่