เกิดใหม่ทั้งทีเป็นมณีที่ผัวชัง เล่ม ๑ (ข)

เกิดใหม่ทั้งทีเป็นมณีที่ผัวช้างเล่ม ๑ (ข)

คำโปรย

ไอ้เวจ มันเป็นเด็กบุพผาอาภัพ ตั้งแต่มันเกิดมาก็เป็นใบ้พูดไม่ได้ แถมยังถูกผู้คนกล่าวหาว่าเป็นตัวกาลากิณี มีดวงปิตุฆาตอีก

สุดท้ายพ่อมันก็ตายเพราะไปขัดแข้งขัดขาคนไม่ดีเข้าจึงถูกพวกนั้นฆ่าปิดปาก แม่จึงพามันหนีมาอยู่กลางป่าท้ายหมู่บ้านภายในเขตพระนครสุพรรณทราวดีศรีอยุธทยา เวจสัญญาต่อตัวเองเอาไว้ว่า สักวันหนึ่ง เขาจักต้องสืบความให้ได้ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของเขา

ไม่นานก็ถูกพวกคนพาลมารุมรังแกจนเกือบย่ำแย่ แต่ก็ได้คนใจดีมาช่วยเอาไว้ นั่นคือคุณหลวงพิทยากร

ซึ่งเป็นคราแรกที่ได้ปะหน้ากัน ไอ้เวจมันจึงตกหลุมรักชายผู้นั้นเข้าเต็มหัวใจ หารู้ไม่ว่าคุณหลวงมีภรรยาอยู่แล้ว

แต่คุณหลวงกลับชักชวนมันให้ไปอยู่ด้วยในฐานะบ่าวรับใช้ในเรือน ซึ่งมันเต็มใจยิ่งที่จักไปอยู่เพื่อตอบแทนพระคุณที่ช่วยชีวิตมันแลแม่เอาไว้

แต่แล้ว มันยังไม่ทันได้ไปอยู่ที่เรือนคุณหลวง

บุพผาอาภัพอย่างไอ้เวจก็ดันมาตายเพราะกระโดดน้ำลงไปช่วยลูกหมาโดยที่มันลืมตัวไปชั่วขณะว่าตัวมันเอง ว่ายน้ำไม่เป็น สุดท้ายมัน ก็.... จมน้ำตาย

"คุณหลวงขอรับ บ่าวคงมิอาจไปอยู่ดูแลรับใช้ท่านได้เสียแล้ว หากเกิดชาติหน้าฉันใด ขอให้บ่าวได้เกิดมาเคียงคู่ด้วยคุณหลวงพิทยากรอีกครา บ่าวรักท่านสุดหัวใจ..."

แลนั่นเป็นคำขอครั้งสุดท้ายก่อนที่ไอ้เวจจักสิ้นใจ


*************

ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันที่อีข้าวสวยไปงมพ่อนายขึ้นมาจากแม่น้ำลำคลอง พออุ้มขึ้นมามันก็พบว่า พ่อนายมณีธรของมันได้สิ้นใจแล้ว!!!

แต่พอจักเอาศพไปทำพิธี พ่อนายกลับฟื้นผุดลุกขึ้นมานั่งในท่าพนมมือถือดอกบัวเกียมมัดด้วยสายสินจ์จนทำให้บรรดาคนทำพิธีแตกกระเจิง คิดว่าเป็นผีเฮี้ยนหนีกันวุ่นวายจนแทบจักเหยียบกันตายคาเรือน

สุดท้ายอีข้าวสวยจึงทำใจกล้าคลานไปใกล้ๆแล้วลองจับขาดู จึงพบว่าร่างพ่อนายยังอุ่นอยู่ไม่เย็นเฉียบเหมือนศพ มันจึงร่ำไห้ร้องเรียกหาพ่อนายด้วยความดีใจทั้งน้ำตา

"พ่อนาย พ่อนายเจ้าขา พ่อนายของอีข้าวยังไม่ตายใช่มั้ยเจ้าคะ!!!ฮึกๆ"

แลคำแรกที่พ่อนายพูดออกมาด้วยอีข้าวสวยพี่เลี้ยงของตนคือ

"หือ เหตุใดแม่หญิงถึงเรียกบ่าวว่าพ่อนายรึขอรับ"

"ปัดโถ พ่อนาย!! เหตุใดถึงแทนตัวเองว่า บ่าวด้วยอีข้าวละเจ้าคะ!!!"

สิ้นคำถามของนางข้าวสวย เวจก็ได้แต่ทำหน้างง จับต้นชนปลายไม่ถูก เพราะไม่มีความทรงจำใดๆเกี่ยวกับพ่อนายมณีธรเลย จึงได้แต่คอยสอบถามเรื่องของผู้เป็นเจ้าของร่างนี้ว่าเป็นคนอย่างไร เกิดอันไรขึ้นต่อคนผู้นี้ ทำไมถึงจมน้ำตาย แลข้อมูลอื่นๆอีกมากมายที่เขาอยากจักรู้

พอสืบมาเรื่อยๆ จึงได้รู้ว่าตนมาอาศัยอยู่ในร่างของภรรยาที่คุณหลวงชิงชัง เย็นชาใจร้ายใส่อีก จักนับว่าตนโชคดี รึโชคร้ายกันแน่ ที่ดันมาติดอยู่ในร่างที่มีแต่คนชังน้ำหน้าเขาเยี่ยงนี้ แม้ว่ามันเป็นไปตามความปราถนาของเขาที่อยากอยู่เคียงข้างคนที่ตนแอบรักก็เถิด แต่แล้วกลับเกิดเหตุการณ์ลางอย่างขึ้น ทำให้มาปะหน้าด้วยดวงจิตเจ้าของร่างเข้า แถมยังต้องมาทำตามคำขอของอีกฝ่ายอีก แค่เรื่องตัวเองแลคุณหลวงก็ปวดหัวจักตายอยู่แล้ว ยังต้องมาช่วยพ่อนายเจ้าของร่างสืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายอีก

ซึ่งเขาจักทำอย่างไรต่อไปนั้น ติดตามอ่านได้ในเรื่องนี้เจ้าค่ะ

********************

นิยายเรื่องนี้ เป็นแนวพีเรียตวาย(ชายรักชาย)โบราณสมัยกรุงศรี แต่เป็นโลกคู่ขนาน พระนครจึงมีชื่อว่า พระนครสุพรรณทราวดีศรีอยุทธยา

นายเอก เป็นบุรุษท้องได้ จัดว่าเป็นเพศที่พิเศษ ซึ่งมีโอกาสเกิดได้ยากกว่า เอกบุรุษ และสตรี โดยชาวพระนครเรียกเพศพิเศษที่เกิดได้ยากนี้ ว่า บุพผา

นิยามเรื่องนี้มอบให้แด่คุณหลวงของบ่าว

ใจดีกับคนอื่นแต่กลับทำเย็นชาใจร้ายกับเมีย ตลอดเจ็ดวันไม่ค่อยได้เห็นหน้า ทำแต่งานก็ไปแต่งกับงานเสียสิ มาแต่งกับพ่อนายทำไม ระวังจะเป็นหลวงโบ้นะเจ้าคะ!!!

**นายเอกสู้คนไม่อ่อนแอ นายเอกมีคนเดียวแต่ในเรื่องจักมีอีกคนที่เกี่ยวข้อง แต่ว่าจักเกี่ยวข้องอย่างไรนั้น ต้องติดตามอ่านต่อไปในเรื่องเจ้าค่ะ**

********

ขอเพิ่มคำเตือนหน่อย

1 เรื่องนี้เป็นชายรักชาย นายเอกท้องได้

2 มีการใช้ยาบางอย่างที่มีผลต่อพระนาย

3 มีคำหยาบจากคำไทยโบราณ ด่าทอ ทำร้ายจิตใจด้วยคำพูด ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

4 เป็นแนวดาม่าคอมเมดี้ มีครบทุกรสชาติ

5 มีฉากฆ่าตกรรม ความรุนแรง

6 พระเอกไทป์ กึ่งหงส์กึ่งหมา นิดนึง

7 มีแยกคู่หลักคู่รองเลือกอ่านได้ตามอัธยาศัย

8. เนื้อเรื่องในช่วงแรกๆจะลำดับเหตุการณ์ไปตามการเคลื่อนไหวของพระเอกเป็นหลักนะคะ พระเอกของเราอยู่ที่ไหนก็เล่าถึงคนนั้น อาจจะมีคู่รองมาแทรกบ้างเป็นครั้งคราว ถึงแม้จะเป็นแนวเกิดใหม่แต่ตัวเอกไม่ได้ข้ามภพข้ามชาติกัน ยังไงก็ต้องเล่าเรื่องสลับไปมาอยู่ดีค่ะ

9.เรื่องนี้เป็นมาม่าต้มยำกุ้งค่ะ พระนายตีกันมันส์เลย เน้นฮากระจายมากกว่า

10. ไม่มีอะไรผิดศิลธรรมหากอ่านไปเรื่อยๆจักเข้าใจเองว่าเพราะอะไร ดูเหมือนจะมีการนอกกายนอกใจ แต่มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นมั้ง เอะยังไง

___
เล่ม ๑ (ข) มี 25 ตอน บทที่ 26-50