รักร้าวกลางใจ

"จะไปไหน"
"ขึ้นห้อง" น้ำเสียงที่ฟังดูห่างเหินถูกส่งกลับไปให้คนในห้องนั่งเล่น ทำให้คนที่ได้ยินนิ่งค้างไปเล็กน้อยก่อนจะพูดออกไปว่า
"ห้องของเธอฉันให้เพื่อนของฉันอยู่แล้ว ส่วนข้าวของของเธอไปขนลงมาแล้วมาอยู่ที่ห้องรับแขก"
พรีมพิชากำมือแน่นเมื่อได้ยินสิ่งที่สามีบอก ถ้าตุลธีอยากจะเล่นแบบนี้เธอก็จะเล่นด้วย อยากอยู่ร่วมกันสามคนเธอก็จะจัดให้อย่างสาสมใจ
"ได้สิคะ" เธอหันไปตอบสามีก่อนจะเหยียดยิ้มร้ายใส่คนทั้งสองที่ดูแล้วคงจะเหมาะสมกันดี ถึงจะเจ็บใจอย่างไรที่เห็นภาพของคนทั้งสองสวีทหวานกัน แต่คนอย่างพรีมพิชาไม่มีวันโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอก
ตอนที่อยู่ร้านดอกไม้ของเพื่อนเธอคิดว่าจะยังเป็นภรรยาที่แสนดีเหมือนเดิม แต่เมื่อสามีเอาคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเธอจึงไม่เห็นถึงการเป็นคนดีอีกต่อไป เมื่อร้ายมาก็ต้องร้ายกลับ
พอเดินมาถึงยังชั้นสองเธอก็รีบเก็บเสื้อผ้าบางส่วนกับของมีค่าของเธอใส่ลงในกระเป๋าเดินทาง เธอชอบห้องนอนห้องนี้มากเพราะเธอเป็นคนออกแบบเองกับมือ ถ้าเธอไม่ได้อยู่คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์ได้อยู่ห้องนี้เหมือนกัน
เรียวมือสวยหยิบเอาสิ่งของบางอย่างที่อยู่ในลิ้นชักข้างเตียงออกมา แล้วหลังจากนั้นก็มีเสียงดังสนั่นจนคนที่อยู่ในบ้านกับบริเวณด้านนอกตกใจจนสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นมายังชั้นสอง
"ทำบ้าอะไรของเธอ" ตุลธีตวาดเสียงถามภรรยาที่ทำลายข้าวของภายในห้องโดยการสาดกระสุนใส่จนสิ่งของต่าง ๆ เสียหายเกือบทั้งหมด แล้วไม่รู้ว่าต้องใช้เวลากี่วันถึงจะซ่อมแซมเสร็จ
"แล้วคุณเป็นบ้าอะไรของคุณที่เอาผู้หญิงคนอื่นมาอยู่ที่บ้าน"