ก็สูงเสียดฟ้าเสียปานนั้น

"เธอไม่ได้แย่ แต่แค่ยังไม่ดีพอให้ฉันอยากเอามาทำเมีย เพราะงั้นอย่าคิดจะรักฉันเลย"

"ก็ไม่เคยบอกเลยนะคะว่าอยากเป็นเมีย ไม่เคยบอกด้วยว่ารักคุณรวี คุณอยู่สูงเสียดฟ้าขนาดนั้น อินไม่กล้าไขว่คว้าเอามาทำผัวหรอกค่ะ"

วัชรวีเป็นผู้ชายเพอร์เฟกต์ทุกกระเบียดนิ้ว เกิดมาในชาติตระกูลที่ดี มีการศึกษาและการงานที่ดีเยี่ยม รายล้อมด้วยผู้คนในวงสังคมชั้นสูง ไม่แปลกที่เขาจะทะนงในศักดิ์ศรี ไม่น่าสงสัยแม้สักนิดถ้าเขามักจะเลือกสิ่งที่ดีแบบไร้ที่ติให้กับตัวเอง และหากจะมีเมียสักคน...เขาก็ต้องเลือกผู้หญิงที่คู่ควร จะต้องเป็นผู้หญิงที่ไม่ทำให้ราศีของเขามัวหมอง

แล้วเขาก็เล็งหญิงสาวผู้เพียบพร้อมจากทายาทตระกูลดังเอาไว้แล้ว
แต่ทำไมวะ! ทำไมสายตาเศร้าหมองเปื้อนคราบน้ำตาของอินทิรามันโคตรกวนใจเขาเลย!

เธอก็แค่เลขาที่เขาให้งานทำเพราะความสงสาร ที่ยอมให้มาอยู่ใกล้ ๆ ก็เพราะเธอเป็นคนเดียวที่รองรับอารมณ์ของเขาได้ ในสายตาของวัชรวี อินทิราไม่ใกล้เคียงกับคำว่าเหมาะสม คุณสมบัติไม่ผ่านทุกประการ เขาจัดให้เธอเป็นหนึ่งในคนใกล้ตัวก็จริง แต่เธอยังห่างไกลกับสถานะเมียหลายขุม ต่อให้จะเคยนอนกันแล้วนับร้อยยกก็เถอะ!

นิยายเรื่องนี้อ่านฟรีนะคะ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ จะมีก็แค่ความมึนๆ อึนๆ และวาบหวาม ซาบซ่าน
สามารถติดตามนักเขียนได้ที่ Facebook Page ผืนแพร