เด็กเลี้ยงของมุจลินทร์

มุจลินทร์ไฮโซสาวเจ้าของโชว์รูมเจอหน้าปิ่นมุกครั้งแรกก็อ้วกใส่เพราะเมาหนัก หลังจากนั้นเธอก็เจอหน้าปิ่นมุกทุกที่ที่เธอไป จนเธอเกิดสงสัยว่ายัยเด็กขี้งกนี่มันทำงานพาร์ทไทม์กี่งานกันแน่ !! ถ้าชีวิตมันลำบากมากนักก็มาเป็นเด็กเลี้ยงของฉันดีกว่ามั้ง

คนที่อกหักมาอย่างมุจลินทร์เลิกเชื่อมันแล้วไอ้เรื่องความรัก มันมีจริงซะที่ไหนล่ะ มันก็เป็นแค่เรื่องเพ้อฝัน ได้มาเจอกับสาวสู้ชีวิตอย่างปิ่นมุก เด็กกำพร้าที่ทำงานมันซะทุกอย่าง ขอให้ได้เงินเถอะ ปิ่นมุกสู้ไม่ถอย !! แน่นอนว่าเด็กสาวแบบเธอไม่เชื่อเรื่องความรักเช่นเดียวกัน ก็ความรักมันไม่ใช่เรื่องของคนจนซะหน่อย

"นี่ ถ้าฉันจ้างเธอมาเป็นพนักงานของฉัน เธอจะว่าไง"

"พนักงานอะไร" หน้าสวยมุ่นคิ้วเข้าหากัน จะคิดอะไรพิเรนท์อีกล่ะ

"เซลล์ขายรถ"

"ห๊า ฉันไม่มีความรู้เรื่องรถ"

"ทำไปเดี๋ยวก็มีความรู้เอง"

"รถแบบไหน อย่าบอกนะว่ารถมอเตอร์ไซค์" แซวคนตรงหน้ารู้ดีว่าไม่ใช่หรอกเพราะแต่ละครั้งที่เจอมุจลินทร์รถไม่เคยซ้ำ แถมยังเป็นรถราคาแพง ๆ ทั้งนั้น

"รถอะไรก็ช่าง แค่ทำคอนเทนต์ให้คนมาซื้อรถ ทำได้ไหม"

"เท่าไหร่?" คนขี้งกแบบปิ่นมุกร้องถามทันที งานอะไรมาก็ทำหมดลองฟังข้อเสนอดูก่อนดีกว่า

"ก็แล้วแต่ผลงาน ถ้าทำยอดได้ดีก็ได้เยอะ"

"แล้วถ้าขายไม่ได้เลยล่ะ"

"ลองเรียกมาสิ จะเอาเท่าไหร่"

"อืมมม..." ทำท่าคิดมาก

"ยัยขี้งกเอ๋ย หึหึ" แม้จะบอกไปแบบนั้นแต่หัวเราะเอ็นดูคนร่างบาง

"ไหน ๆ ก็โดนด่าว่าขี้งกละ งั้นขอเดือนละห้าหมื่นล่ะกัน"

"ห๊า!! ยังไม่รู้เลยว่าจะทำยอดได้ไหม แต่จะเอาเดือนละห้าหมื่น สามหมื่นก็พอมั้ง"

"ดีล!!!" ปิ่นมุกตอบรับอย่างง่ายดาย

"ทำไมง่าย !"

"ตั้งราคาไว้เผื่อต่อเฉย ๆ"

"..."


นิยายยูริ ฟีลกู๊ด หยุมหัวกัน อ่านง่ายสบาย ๆ ไม่เครียดจ้า