เพียงข้ามคืนเหงา

เพียงเพราะคืนเหงาคืนหนึ่งป๋องแป้งได้สร้างตราบาปให้กับตัวเองและหนุ่มรุ่นน้องที่เป็นเภสัชกรชื่อธนา และความผิดพลาดเพียงคืนเดียวคืนนั้นได้เปลี่ยนชีวิตของเธอไปจากเดิมมากมาย

"เรื่องวันนี้ป๋าขอโทษนะ"
"เรื่องไหนป๋า ทำฉันโกรธหลายเรื่องเลย"
เหล้าแก้วเดียวทำให้เธอกล้ายอกย้อนขนาดนี้เชียว แต่ก็ดีที่จะได้คุยให้เคลียร์ ว่ามีอะไรที่ไม่พอใจบ้าง
"อ้าว แล้วก่อนนี้บอกไม่โกรธ พูดมาซิโกรธเรื่องไหนบ้างละ? " "เรื่องจับคู่กับเพื่อนป๋า แล้วยังบังคับให้มาเสิร์ฟในห้อง คะยั้นคะยอให้ดื่มด้วย"
"โกรธทุกเรื่องเลยแฮะ งั้นขอโทษทั้งหมดละกัน ป๋าก็แค่เห็นแป้งไม่มีแฟนกลัวว่าจะเหงา เอาจริงๆ นะแป้ง เธอไม่เหงาบ้างเลยเหรอ? "
"แป้งอยู่กับลูกตลอดจะเหงาอะไร"
เธอตอบบ่ายเบี่ยงทั้งที่เข้าใจคำถาม น้ำเสียงที่ว่า เธอไม่เหงาบ้างเลยเหรอ? หมายถึงอะไร
และเพียงได้ยินคำคำนี้ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆ เลือดลมสูบฉีดและรู้สึกวาบหวาม ให้ตายสิ ยาดอง ออกฤทธิ์จริงหรือ แล้วที่ป๋ากินก่อนนี้ มีอาการแบบเดียวกันไหม คิดได้ก็หันไปประสานสายตากับเขา
"ไม่ได้หมายความว่าเหงาแบบนั้น แค่เห็นว่าแป้งไม่เคยมีใครเข้ามาในชีวิตเลย ไม่รู้สึกเหงาหรือไง? "