ท่านอ๋องลุ่มหลงนางมารร้าย

การเกิดใหม่ของหลันเสี่ยวปินครานี้ มิขอไยดีสามี นางเดินหน้าเปลี่ยนแปลงตนเอง! ร้ายมาร้ายตอบและร้ายยิ่งกว่าเพคะ!!!

========================================


หลี่เย่าถิงผลักบานประตูเรือนเข้าไปยังด้านใน เพียงถูกเขาแตะเปิดเข้าไปเพียงเล็กน้อย บานประตูทั้งบานก็ล้มครืนลงมา เสียงดังสนั่นไปทั่ว
ท่านอ๋องกวาดตามองไปรอบๆ ที่นี่มืดมาก ไร้แสงสว่าง ทำให้เห็นรายละเอียดรอบด้านเป็นเพียงเงาเลือนราง หากกระนั้น หลี่เย่าถิงก็ยังคงรับรู้ได้ถึงความอ่อนแอทรุดโทรมของเรือนโบราณหลังนี้
"นี่มัน...ไม่มีทางที่มนุษย์ธรรมดาจะเข้ามาอยู่ได้หรอก!!" ทรงสบถอย่างขุ่นมัว พร้อมกันนั้นก็เร่งก้าวเดินลึกเข้าไปยังห้องด้านในสุด ซึ่งเขาเชื่อว่า นั่นน่าจะเป็นห้องนอนใหญ่ และหลันเสี่ยวปินก็น่าจะอยู่ในห้องนั้น!
เมื่อครู่ตอนเข้ามาในนี้ เขาทำเสียงโครมครามดังลั่น หากก็ยังไร้ปฏิกิริยาใดๆ ตอบกลับมา ทั้งเรือนเงียบเชียบเพียงนี้ แสดงว่าหลันเสี่ยวปินคงจะนอนหลับไปแล้ว
หากทว่าเพียงก้าวเท้าผ่านเข้าไปในห้องนอนของนางเท่านั้น ด้ามไม้กวาดก็ฟาดเข้าใส่เขาลงมา รัวเร็วนับครั้งมิถ้วน!!
ผัวะๆๆ!!!
"ไอ้โจรร้าย กล้าดีอย่างไรเข้ามาในเรือนของข้า!! ไปเลยนะ!! ไปให้พ้น!!"
"หลัน...โอ๊ย!!"
หลันเสี่ยวปินหลับหูหลับตาฟาดไม่ยั้ง!! ขณะที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว ยังคงงงงันที่มีคนใจกล้า พุ่งเข้ามาทำร้ายเขาเช่นนี้
ที่สำคัญ...จะอย่างไรนางก็ได้ชื่อว่าเป็น "พระชายา" ของเขา ท่านอ๋อง
หลี่เย่าถิงถูกพระชายาซึ่งเพิ่งแต่งเข้ามา ใช้ด้ามไม้กวาดฟาดผัวะๆ ในค่ำคืนของวันแต่งงานได้อย่างไรกัน!!!
"หลันเสี่ยวปิน...หยุดเดี๋ยวนี้ นี่ข้าเอง!!"
หลี่เย่าถิงคว้าอาวุธในมือนางเอาไว้ อีกฝ่ายนั้นชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเหวี่ยงหมัดเล็กๆ ของนาง ตามมาเข้าไปที่ใบหน้าของเขา หากทว่าโชคยังดีของท่านอ๋อง เพราะเขาเบี่ยงหลบทันเฉียดฉิว
"ข้าเองไหนกัน ข้าไม่รู้จักเจ้า หัวขโมย กล้าบุกรุกเข้ามาเรือนของข้า ต้องถูกลงโทษอย่างสาสม!"
"หลันเสี่ยวปิน เจ้าจำข้ามิได้รึ?"
ทรงย้อนถามนางไปด้วยความฉงน ขณะดึงเอาไม้กวาดมาโยนทิ้งไปด้านข้าง ไกลจนนางมิสามารถตามไปเก็บเอามาเป็นอาวุธได้ นั่นเพราะว่า มือข้างหนึ่งของนางก็ยังถูกอุ้งมือหนาของเขา กำรวบเอาไว้แน่นหนา
"เหตุใดข้าต้องจำเจ้าด้วย รีบปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้น ข้าจะ..."
"หลันเสี่ยวปิน ข้าคือหลี่เย่าถิงสามีของเจ้า โอ๊ย!!!"
ท่านอ๋องยังกล่าวมิแล้วจบ อีกฝ่ายก็ยกเท้า "ถีบเปรี้ยง" เข้าให้!!!


===========================================