เป็นเธอคนเดียวที่ใจห่วงหา

***ไม่ว่าความรักจะเริ่มต้นจากสถานะอะไรก็ตามขอจงรักษาและหวงแหนมันเท่าชีวิตและดื่มด่ำไปกับมันทุกช่วงเวลานาที ขอแค่เป็นเธอคนเดียวที่ใจห่วงหาเท่านั้นก็พอ

ตัวอย่าง...

กระทั่งเวลาผ่านไปยี่สิบนาที สภาวะภายในห้องผู้โดยสารก็กลับคืนสู่ปกติชามายังนั่งติดเก้าอี้อยู่ในสภาพเดิม แล้วค่อยพ่นลมหายใจช้าๆ ปรับระดับการเต้นของหัวใจให้คงที่ เผลอจับมือคนแปลกตั้งแต่เครื่องบินตกหลุมอากาศ พอรู้สึกตัวเธอชักมือกลับแต่ถูกมืออุ่นยึดไว้แน่น

และเพื่อนร่วมเดินทางก็เอ่ยขึ้น

"ไม่ต้องกลัวพี่อยู่ใกล้เธอ"

น้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลคุ้นเคยกระซิบชิดใกล้ใบหน้า เธอไม่กล้าลืมตาและหันมามองกลัวว่ามันเป็นแต่เพียงความฝันแล้วหายไป

"ลืมตาขึ้นมาดูพี่สิชามา"

เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยย้ำเสียงเบาเธอมั่นใจว่าไม่ได้ฝันจากนั้นค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นจ้องใบหน้าขาวใสเป็นเขาจริงด้วย

ขณะนี้เขาควรอยู่ที่ทำงาน แล้วทำไมมานั่งที่นี่ เธอกะพริบตาถี่ๆ

"พี่วีร์" ครางแผ่วเบาเรียกชื่อเพื่อให้แน่ใจ สักพักทำหน้าคล้ายจะร้องไห้แต่กลั้นเอาไว้ เขาตามเธอมา แค่นี้ความรู้สึกอบอุ่นแล่นไปทั่วทั้งร่างกายหัวใจอิ่มฟูอย่างประหลาด

"ก็ใช่นะสิ" ไม่พูดเปล่าชายหนุ่มยกมือนุ่มมาจับใบหน้าของเขา "เชื่อยังว่าเป็นคนไม่ใช่ผีหลอก"

"มาทำไมคะ?"

"อ้าวเด็กแสบนี่ ก็ตามแฟนมานะสิ ถามได้ เล่นหนีมาแบบนี้พี่ห่วงมากรู้ไหม"

"แล้วพี่ไม่แต่งงานกับคุณจีรนันท์เหรอ รู้ได้ไงว่าชามา มาอเมริกา"
******
#ไม่มีนอกกายนอกใจ
#ฟีลกู๊ด
#เลี้ยงต้อย
ขอบคุณนักอ่านที่ให้การสนับสนุนด้วยดีเสมอมานะคะ