เงาลวงบ่วงวิวาห์ (หนังสือเสียง)

เงาลวงบ่วงวิวาห์ เรื่องยาวลำดับสุดท้ายในชุด ต้องห้ามรัก มี 2 คู่ พี่น้อง



ม่านไหม & ตรีวิชย์



ชายหนุ่มยืนซุ่มเงียบมองหญิงสาวปลดผ้าเช็ดตัวเปลี่ยนเป็นใส่ชุดคลุมเข้านอน กลิ่นหอมของโลชั่นทาผิวกับรูปร่างเย้ายวนส่งผลให้เกิดปฏิกิริยา ม่านไหมหันมาหวีดร้องสุดเสียงรีบดึงเสื้อคลุมปกปิด

"เข้ามาได้ยังไง ออกไปนะ!!"

"เมื่อกี้คุยกับใคร"

"ไม่เกี่ยวกับพี่ ออกไปเดี๋ยวนี้" แม้เธอยังอยู่ในอาการตกใจแต่ไม่ยากที่จะตีความหมาย

"พอมีคนมาขอเซ้งต่อ ก็ลืมผัวคนนี้เลยนะ"

"ไม่เคยจำต่างหาก เลิกวุ่นวายกับไหมได้แล้ว ต่างคนต่างอยู่"

"คิดว่าไอ้พงศ์มันจริงจังงั้นเหรอ ก็แค่เก็บไว้แก้เบื่อชั่วครั้งชั่วคราว"

"งั้นเหมาะกันเลย ไหมกำลังเบื่อ ๆ อยาก ๆ อยู่พอดี" เธอยอกย้อนไม่ยอมแพ้

"ม่านไหม!!" ชายหนุ่มโมโหจัด ห่างเขาไปไม่กี่วันกล้าตีฝีปากไร้ท่าทางหัวอ่อนอย่างที่เคยมี "เจอผู้ชายรวยเข้าหน่อยออกลายเลยนะ"

ม่านไหมอดทนเก็บความเจ็บช้ำไว้ ไม่คิดว่าคนที่รักจะร้ายได้ถึงขนาดนี้

"ไม่เกี่ยวกับฐานะอยู่ที่นิสัยมากกว่าเพราะพี่ตรีก็ไม่ได้จน ยังไงก็ขอบคุณที่อุตส่าห์ช่วยเป็นคู่ซ้อมให้ ไหมได้เรียนรู้จากพี่เยอะเลย แต่ต่อไปไม่ต้องแล้ว เชิญ!" เธอตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะตัดขาด เจ็บมามากจากนี้จะไม่มีอีก

ตรีวิชย์ไม่สนใจเสียงขับไล่แต่ยิ่งเดินเข้าหาบีบแขนเล็กไว้ แค่คิดว่าเธอจะเป็นของคนอื่น ก็รู้สึกหัวฟัดหัวเหวี่ยง ของขึ้น จนถึงทำใจไม่ได้

"เจ็บนะ!!"

"เจ็บสิดี จะได้รู้ว่าอย่าคิดเปลี่ยนใจจากพี่" คนเคยยอมมาวันนี้แข็งข้อ เขาจะปราบพยศ

"ปล่อย!! พี่ทำแบบนี้กับไหมไม่ได้" ม่านไหมแผดเสียงทั้งจิกทั้งข่วน เมื่อคนแข็งแรงกว่าซุกไซร้ไปทั่ว ถึงมีน้ำตาแต่ฮึดสู้ผลักเขาได้สำเร็จแล้วฟาดฝ่ามือสุดแรงไปที่แก้มสาก กำหน้าอกเสื้อคลุมไว้แน่นปกป้องตัวเอง จะไม่ยอมตกเป็นเหยื่อการแก้แค้นของคนใจร้าย

"กล้าตบเหรอ มันจะมากไปแล้ว"

"มากกว่านี้ไหมก็ทำได้ ถ้าพี่ตรีคิดจะทำร้ายไหมอีก"

"งั้นก็เตรียมครางเสียงดัง ๆ ได้เลย"



***************************************



ธนวิทย์ & มิ้นท์



มิ้นท์เดินให้เบาฝีเท้าที่สุดออกจากห้อง เร่งไปที่ครัวตักข้าวราดด้วยน้ำแกงกับเศษเนื้อสัตว์เหลือติดก้นหม้อ คนหิวจนมือสั่นหยุดน้อยเนื้อต่ำใจชั่วครู่ บ่ายสามกว่าเพิ่งได้กินมื้อแรกของวัน

"มิ้นท์"

"อ้าว พี่รัฐทำไมมาเงียบจัง" มิ้นท์ชะโงกหน้ามอง วางข้าวครึ่งจานเดินไปเปิดประตูหลังบ้าน

"จอดมอไซค์ ไว้ตรงโน้นแล้วเดินเข้ามา พี่แวะไปดูที่หอ เขาบอกเอ็งยังไม่ได้ย้ายเข้าไป เกิดอะไรขึ้นทำไมยังอยู่ที่นี่ แล้วงานที่โรงงานล่ะไม่ทำแล้วเหรอ"

"อืม ไม่ได้ทำแล้ว" มิ้นท์เม้มปากแน่น สะกดกลั้นความเสียใจ อยากจะเล่าให้รัฐฟังแต่พูดไม่ออก

"ทำไมล่ะ ทำงานในห้องแอร์สบาย ๆ มันหาไม่ได้ง่าย ๆ นะเว้ย อยู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจพี่งงไปหมดแล้ว"

"เงินที่ยืมมา ไว้จะหามาคืนให้นะ"

"เรื่องเงินช่างมันก่อน อ้าว เฮ้ย!! ร้องไห้เฉยเลย"

"เขาไม่ให้มิ้นท์ลาออก ฮึก"

"ใคร คุณนายเหรอ" คราวนี้มิ้นท์ไม่ตอบเพราะเขื่อนกั้นน้ำตามันพร้อมพังลงมาทุกเมื่อ ได้แต่ยืนส่ายหน้า คอเสื้อขยับทำให้รัฐทันเห็นรอยแผลบนต้นคอ "มิ้นท์ใครทำเอ็ง" รัฐลืมตัว ดึงคอเสื้อกว้างขึ้นเพื่อให้เห็นรอยแดงชัด ๆ "รอยฟันนี่หว่า ใครทำร้ายเอ็งบอกพี่" คนโมโหส่งเสียงดังขึ้น มั่นใจว่าบาดแผลเกิดจากการถูกทำร้าย

"ฮึก พี่รัฐช่วยด้วย ฮือ มิ้นท์ทนไม่ไหวแล้ว"

"ไอ้เป๋มันทำเอ็งใช่มั้ย" รัฐตกใจเพราะไม่เคยเห็นมิ้นท์ร้องไห้หนักขนาดนี้

"อือ ฮือ ๆ" มิ้นท์พยักหน้า "เขาไม่ยอมให้ลาออก เอาของของมิ้นท์ไปหมดเลย เงินก็ไม่มี บัตรก็ไม่มี"

"งั้นเอ็งไปแจ้งความกับพี่ ไม่ต้องกลัว หน้าตัวเมียฉิบหาย ผู้ชายทั้งแท่งทำร้ายผู้หญิงตัวนิดเดียว" รัฐคว้าข้อมือเล็กพาจูงออกจากบ้าน

พลั่ก!!

"กรี๊ดดด" มิ้นท์หวีดเสียง ตกใจสุดขีด จู่ ๆ คนข้างตัวก็ล้มหน้าคว่ำไปกับพื้น พอจะลุกขึ้นสู้ กลับถูกปากกระบอกปืนจ่อกลางหน้าผาก

"ถ้ามึงแน่กว่าลูกปืนก็พามันไปสิ" เขาตื่นมาไม่เห็นเด็กสาวตั้งใจมาตามที่หลังบ้าน ได้ยินคำว่าไอ้เป๋ ของขึ้นต้องวิ่งไปหยิบปืนกลับมาทันฟังทุกคำด่าครบถ้วน

"คุณวิทย์อย่า ฮือ ๆ พี่รัฐกลับไป!" มิ้นท์ดึงแขนข้างที่มีปืน แต่ถูกสะบัดจนล้มคว่ำไปอีกคน

"แน่จริงมึงมาตัว ๆ กับกูดิวะ เก่งแต่กับผู้หญิงไอ้ฉิบหาย!!"







ในชุดต้องห้ามรักประกอบด้วย 4 เรื่อง

1. รักต้องขยี้

2. ความลับ

3. ดาหวัน

4. เงาลวงบ่วงวิวาห์



***กดซื้อผ่านหน้าเวบ ได้ราคาน่ารักกว่า ios นะคะ