คชสารของหมาแก่

"คุณเพชรชอบผมเหรอครับ"

คำถามนั้นทำเอาพัชรถึงกับขมวดคิ้ว นัยน์ตาคมปราบหันมองใบหน้าขาวแล้วจ้องเขม็ง

"กูไม่รู้นะว่าอะไรที่ทำให้มึงมีความคิดอุบาทว์แบบนั้น แต่กูไม่สิ้นคิดถึงขนาดเอาผู้ชายมาทำเมียหรอกนะ แค่คิดกูก็ขยะแขยงจนอยากจะอ้วก"

"..."

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



"เธอโกรธฉันเข้าใจ แต่อย่าพูดแบบนั้นเลย"

"งั้นผมจะพูดกับคุณเป็นครั้งสุดท้าย ได้โปรดล่ะ ปล่อยผมไปเถอะ ผมไหว้ล่ะ" คชสารเอ่ยพลางยกมือขึ้นพนมเป็นพุ่มที่กลางอกแล้วเว้าวอนผ่านทางสายตา

"ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากจะขอร้องเธอ ฮึกได้โปรดอย่าทิ้งฉันไป"


31 ตอนจบ ตอนพิเศษ 3 ตอน


ขอบคุณที่อุดหนุนค่าา