อาจารย์ผู้นี้ คือสามีข้า

เยว่อันอัน บุตรสาวผู้ไม่เป็นที่รักของจวนสกุลเยว่ นางไม่มีมารดาให้พึ่งพิง อีกทั้งบิดาก็ไม่เคยมอบความรักและความเอ็นดูให้ ผิดกับน้องสาวที่เกิดจากภรรยาผู้เป็นที่รักของบิดา ที่ได้รับทั้งความรักและความใส่ใจอย่างเปี่ยมล้น

เมื่อไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ในจวนสกุลเยว่ได้อีกต่อไป เยว่อันอันจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังสำนักพยัคฆ์ขาว ซึ่งเป็นสำนักคุ้มกันภัย ตามคำสั่งเสียของมารดา คิดไม่ถึงว่า เมื่อมาถึงแล้ว เจ้าสำนักผู้นั้นกลับไม่ยอมรับนางเป็นลูกศิษย์ หากแต่ให้นางเป็นเพียงสาวใช้ข้างกายเขาเท่านั้น

สองเดือนผ่านไป
"อื้อ ขะ ข้าร้อน ทะ ท่านเจ้าสำนัก" ร่างเล็กอ้อนวอนด้วยแววตาที่ฉ่ำปรือ
"ร้อนก็อยู่นิ่ง ๆ" เขาเอ่ยดุนางอย่างไม่จริงจังสักเท่าใด หากแต่คนอ่อนไหวที่ได้ฟัง น้ำตากลับพังลงมา

เยว่อันอันถูกวางยา และหากจะต้องใช้ยาแก้ ก็ต้องให้นางอดทนไปอีกนานกว่าครึ่งชั่วยาม แต่กระนั้น เขาก็ไม่แน่ใจว่าร่างกายของนางจะทนไหวหรือไม่ หรือหากไม่ใช้ยา ก็คงจะมีเพียงการใช้ร่างกายเขาช่วยเหลือนางแล้ว เนี่ยตงหยางคิดในใจ


คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายกิจกรรมเข้าจังหวะ 18+
ขอบคุณสำหรับโอกาสและการสนับสนุน
Lynn