การเล่นนอกบทของตัวร้ายในนิยายน้ำเน่า

เพราะชีวิตถูกลิขิตให้ต้องร้าย เมื่อได้รับโอกาสครั้งที่ 2 (จากการบีบคอนักเขียน) 'ตัวร้าย' อย่างเขาจึงไม่ลังเลที่จะเขียนบทใหม่ด้วยตัวเอง



ในวันที่พวกนั้นมีความสุขหัวเราะกันระรื่น กลับมีแค่ผมที่ต้องเจ็บปวดเสียใจแทบบ้าอยู่คนเดียว

แบบนี้มันไม่ยุติธรรม ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด



'รพี' ส่ายหน้าไม่ยินยอม



ถูกว่าที่คู่ชีวิตกับน้องชายที่เคยรักร่วมมือกันแทงข้างหลังอย่างเจ็บแสบ

แม้แต่ผู้เป็นตาแท้ ๆ ครอบครัวหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่ก็ไม่มีเมตตาเยื่อใยให้แก่กัน

ตั้งแต่เสียพ่อแม่ไป ก็ไม่มีใครมองเขาด้วยสายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยรักอีกแล้ว



ทั้งหมดนี้... เขาสมควรจะได้รับมันแล้วจริง ๆ เหรอ

ทั้งหมดนี้... มันเกิดขึ้นเพราะเขาถูกกำหนดให้เป็น 'ตัวร้าย' อย่างนั้นเหรอ

ทั้งหมดนี้... มันเป็นความผิดของเขางั้นเหรอ

.

.

.

ไม่ มันไม่ใช่ความผิดของเขา! นักเขียน! มันผิดที่นักเขียนต่างหากเล่า! นิยายน้ำเน่าบ้าบอแบบนี้เขียนมันออกมาได้ยังไงกัน เขาไม่ยอม ไม่ยอมให้ชีวิตตัวเองต้องพังไปแบบนี้แน่!

'เอาใหม่เถอะคุณนักเขียน คราวนี้ไม่ต้องเค้นสมองคิดอะไรแล้ว เรื่องต่อจากนี้ปล่อยให้ผมตัดสินใจเอง'




(เนื้อเรื่องหลัก 29 ตอน ตอนพิเศษจะอัปเดตเพิ่มให้ภายหลังภายในเดือนมีนาคมนะคะคุณรี้ด)