โรงน้ำชาความทรงจำสีอำพัน

นวนิยายรองชนะเลิศโครงการอ่านเอาก้าวแรกปีที่ 4

'โรงน้ำชาความทรงจำ' ไม่ใช่สถานที่ธรรมดาแต่เป็นสถานที่ซื้อขายความทรงจำ มี 'เฉินเอิน' บุรุษผู้มีประวัติลึกลับเป็นเจ้าของ
คำพูดที่ว่า 'ชาถ้วยเดียวในชีวิตอาจเปลี่ยนทั้งชีวิต' ดึงดูดหลายคนเข้ามา
เว้นเสียแต่ 'มโนชา' เด็กสาวธรรมดาที่จะเข้ามาเปลี่ยนทั้งบรรยากาศของโรงน้ำชาและเปลี่ยนชีวิตของเจ้าของโรงน้ำชาไปอย่างสิ้นเชิง

"ชานมไข่มุกหวานน้อยสองแก้วค่ะ" มโนชาสั่งออกไปโดยไม่ได้ดูเมนู
เหมือนเดจาวู ชายหนุ่มนึกถึงเด็กสาวสองคนที่เคยเข้ามาสั่งชานมไข่มุก มุกเยอะๆ หวานเน้นๆ ยังดีที่คนตรงหน้าสั่งแบบหวานน้อย เขาบอกไม่ได้เหมือนกันว่าตัวเองจะร้องห้ามขัดออกไปหรือเปล่าหากเธอจะสั่งแบบนั้นบ้าง
ร่างสูงมองดูคนขายตักผงชาผสมนม ตักไข่มุก ก่อนจะนำเข้าเครื่องซีนปิดฝา หันมาอีกทางก็เห็นคนหน้าระรื่นเหมือนเด็กได้ของเล่นแล้วก็ต้องส่ายหน้าด้วยความระอาปนขบขัน
"ของคุณเฉินค่ะ อย่าเพิ่งปฏิเสธนะคะ ถือว่าศึกษาเอาไว้เป็นความรู้เวลามีลูกค้ามาถามคุณเฉินจะได้ปฏิเสธได้เต็มปากเพราะอย่างน้อยก็เคยลองมาแล้ว"
"เหตุผลดี แต่เหมือนถูกบังคับให้กินยาขม" เขาดูไม่เต็มใจนักแต่ยังรับเอามาถือไว้ในมือ
"ชาขมยังกินได้ ชานมก็ต้องกินได้สิคะ" มโนชาตอบเคี้ยวเม็ดไข่มุกหนึบหนับ
"ขมคือดีถึงกินได้ หวานเป็นพิษถึงเลือกจะไม่กิน...นั่นเธอกรอกตาอยู่หรือซิน"

ทดลองอ่านก่อนซื้อนะคะ ^^
ซื้อผ่านเวปจะถูกกว่าระบบ IOS ^^