วันที่เราหย่ารัก

คำโปรย...

เมื่อคำสัญญาและความหวานชื่นที่มีมายาวนานได้เจือจางในหัวใจของใครคนหนึ่ง แน่นอนว่า ปลายทางของชีวิตคู่ก็คือการหย่าร้าง เพื่อให้อิสระทั้งสองคนได้เดินหน้าต่อไป
เหมือนกับคู่ของ ภัทรา กับ กวิน ที่ฝ่ายชายได้ขอยุติชีวิตคู่ที่มีมายาวนานหลายปีด้วยการหย่า ซึ่งภัทราก็ยอมมอบให้ แม้ว่าจะต้องเสียใจมากมายแค่ไหนก็ตาม
ภัทราได้ย้ายออกไปจากชีวิตของกวิน ซึ่งต่อมาเขาก็มาทราบว่า เธอมีเรื่องราวบางอย่างที่ทุกข์ใจ จนทำให้เขาต้องรีบกลับมาช่วยเหลือเธออีกครั้ง...

และครั้งนี้ ก็จะเป็นบทพิสูจน์ว่า แท้จริงแล้ว ความรักของเธอกับเขา ได้ยุติลงแล้วตลอดกาล เหมือนกับแผ่นจดทะเบียนสมรสหรือไม่
โปรดติดตามได้ในนิยายเล่มนี้ค่ะ

ซินยอริต้า


"กวิน?"
เธอพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ราวกับไม่แน่ใจว่าเขายืนอยู่ตรงหน้า เหมือนกับว่า เขาคือ ภาพเบลอในดวงตา ที่ไม่น่าจะมีอยู่จริงๆ
เขาเองก็ยืนอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดด้วยเสียงแหบพร่า
"ภัทรา...ผมขอเข้าไปได้ไหม?"
เหมือนเธอลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเปิดทางให้เขาเข้ามา กวินก้าวเข้าไปในบ้านที่มีเพียงเฟอร์นิเจอร์พื้นฐาน โต๊ะไม้เก่าๆ กับโซฟาตัวเล็กที่มีผ้าคลุมเพื่อปิดรอยขาด บรรยากาศเงียบเหงาของที่นี่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดใจ
เธอเชิญเขานั่งที่โซฟา ก่อนจะหยิบแก้วน้ำมาให้
"คุณมาที่นี่ทำไม?"
เธอถามตรงๆ แต่สายตาไม่ได้แข็งกร้าวเหมือนที่เขาคิดไว้ก่อนหน้านี้
กวินมองเธอด้วยความรู้สึกหลากหลาย เขาพยายามรวบรวมความกล้าที่จะพูด
"ผมรู้ข่าวของคุณ...ผมรู้ว่าคุณป่วย"
ภัทรานิ่งไปเลย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ก่อนที่เธอจะพยายามเก็บซ่อนมัน
"ใครบอกคุณ?"
"เพื่อนผมบอก ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าคุณกำลังเผชิญอะไรแบบนี้ ทำไมคุณไม่บอกผม?"
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่ภัทรากลับหัวเราะเบาๆ เสียงนั้นไม่ใช่เสียงหัวเราะที่แสดงความสุข แต่มันเต็มไปด้วยความขมขื่น
"ฉันจะบอกคุณทำไมในเมื่อคุณไม่ต้องการฉันอีกแล้ว?"
เธอพูดเสียงเรียบแต่บาดลึก
คำพูดของเธอเหมือนมีดที่ทิ่มแทงเขา กวินพยายามหาคำตอบที่สมเหตุสมผล
"ผมแค่...ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราทั้งคู่"
"ดีที่สุดเหรอคะ?"
เธอถามด้วยรอยยิ้มจางๆ