วิวาห์หวานรัก_Sudden Love

คำโปรย

'อยู่ ๆ ไปเดี๋ยวก็รักกันเอง'

หญิงสาวไม่เชื่อคำที่พ่อแม่เอ่ยบอกนัก เพราะเห็นใบหน้าเครียดขึงของเขาตลอดเวลา ไม่มีทีท่าจะสานสัมพันธ์ความรักกับเธอได้ นอกจากสานมิตรภาพกับชาวต่างชาติที่ตัวเองถนัดด้วยใบหน้าชื่นมื่นยามอยู่ต่อหน้าผู้อื่น และในฐานะภรรยาตัวน้อยของหนุ่มนักการทูตที่ติดสอยห้อยตามไปยังเมืองเหนือของยุโรป เธอจึงต้องคอยส่งเสริมสามีในหลาย ๆ ด้าน
เมื่อได้อยู่ภายใต้ชายคาเดียวกัน ความรู้สึกบางอย่างจึงค่อย ๆ ก่อตัวหนา เหมือนหิมะขาวโพลนที่มองเห็นจากนอกหน้าต่าง หากแต่ไออุ่นที่ได้รับกลับไม่ใช่มาจากเตาผิงเพียงอย่างเดียว อ้อมกอดของใครคนหนึ่งหยิบยื่นให้ในคืนวันอันเหน็บหนาว เพราะความเห็นใจ หรือเพราะเขาเริ่มหวั่นไหวเหมือนที่ใจเธอรู้สึก