เมื่อตัวร้ายผู้นั้นจ้องจะครอบครองข้า (ตอนพิเศษ)

คำโปรย
ทั้งคู่ไม่น่าจะลงเอยกันได้ เขาเป็นตัวร้าย นางเป็นตัวร้าย แล้วเหตุไฉนตัวร้ายที่ควรทำตัวห่างเหินและเย็นชาจึงกลายเป็นคนคลั่งรัก หนำซ้ำยังตามกีดกันนางจากบุรุษอื่นดั่งสุนัขหวงเจ้าของ แล้วนางจะรับมืออย่างไร?

**********
คัทซีน!!!

ʘᴥʘ
"ท่านป้อ...หน้าโง่ แค่นี้ก็หาพวกข้าไม่พบ"

เสียงเจื้อยแจ้วของบุตรสาววัยสามขวบดังขึ้นอย่างไม่รู้ประสา ก่อนจะเงียบงันลงไปเมื่อโดนฝ่ามือของพี่หญิงใหญ่อย่างกงจิ่นเถียนอุดไว้ ส่วนผู้เป็นบิดานั้นได้แต่ทำตาโตตะลึงงัน ลำพังแค่ถูกภรรยาด่าว่าโง่เง่าก็สะเทือนใจแทบแย่ มาบัดนี้...จิ้งเหยียนคนงามยังมีกำลังเสริมตัวน้อย ๆ มากถึงห้าคน แล้ววันข้างหน้า ท่านพ่อผู้นี้จะอยู่ในตำแหน่งผู้นำตระกูลได้มั่นคงได้อย่างไรกัน

มิได้การ! ข้าจะต้องทำตัวร้ายกาจให้พวกนางเห็น มิเช่นนั้น ลูก ๆ ของข้าจะได้ใจและเสียคน!

ที่ผ่านมากงเสวี่ยหานถูกภรรยาถอดเขี้ยวถอดเล็บเสียหมด เขาจะมีมาดเคร่งขรึมก็เฉพาะตอนที่ออกจากจวนเท่านั้น ยิ่งมีบุตรสาวมากถึงห้าคนด้วยแล้ว จากชายหนุ่มที่เคยใช้อารมณ์เป็นใหญ่ ก็กลับกลายเป็นบุรุษที่นิ่งสุขุมและใจเย็น หนำซ้ำยามอยู่ต่อหน้าลูก ๆ เสวี่ยหานยังต้องทำตัวแสนดีเข้าไว้ เพียงเพราะเหตุผลข้อเดียว ซึ่งนั่นก็คือ... กลัวลูกไม่รัก (>__<')