อีหนูครูแสน (หนังสือเสียง)

“จำปีหนีจ้ะ พ่อวิ่งตามไม่ไหวเพราะว่าเมา”
เด็กสาวเล่าเสียงเจื้อยแจ้ว และทำให้ครูแสนสะดุดลมหายใจตัวเองเมื่อเธอเล่าว่า เคยโดนพ่อจับแก้ผ้ามัดโยงไว้กับเสาเรือนเพื่อที่จะโบย แต่พ่อดันหลับไปเสียก่อนเพราะว่าเมามาก และแม่เธอก็มาแก้มัดให้
ไอ้พร้าวมันวิตถารจริงๆ ถ้าเป็นเมียมันก็ว่าไปอย่าง คงจะเมาแล้วเกิดกำหนัดจนทนไม่ไหวสินะ
ครูแสนรู้สึกสงสารจำปีที่ทำเช่นนั้น ตัวเขาชอบเล่นผาดโผนกับอีหนูเช่นกัน แต่ไม่เคยมัดอีหนูไว้กับเสาเรือนหรือมัดไว้กับเตียงสักที
มีสหายรักคนหนึ่งเคยเล่าในวงเหล้าว่า เคยมัดอีหนูของมันกับเสาเตียง แล้วใช้มือฟาดก่อนจะกระแทกเข้าใส่ทางด้านหลัง เขาได้ฟังแล้วสยอง
“มีรอยแผลบ้างหรือไม่” ครูแสนรู้สึกสงสารจำปี