คนที่หมดใจ

รักกันมาสามปี อยู่ ๆ ก็ถูกบอกเลิก เขาบอกว่าหมดรักเธอแล้ว และขอให้เราเป็นแค่พี่น้อง
'พี่น้องที่นอนด้วยกันน่ะเหรอ'
----------
"เราเลิกกันเถอะนะ"
คล้ายหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ เมื่อได้ฟังคำพูดที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน กุลรดาอยากจะคิดว่าแฟนหนุ่มพูดเล่น เขาอาจจะแค่อยากลองใจ หรือไม่เธอก็ฟังผิดไป
"พี่ขอโทษ แต่พี่เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้ว่าพี่ไม่เหลือความรักให้มายด์แล้ว" ชายหนุ่มมองหน้าที่ซีดเผือดไร้สีเลือดของหญิงแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น ไม่อยากให้ตัวเองใจอ่อนแล้วปล่อยเรื่องให้ค้างคาเพราะความสงสาร
กุลรดาหูอื้ออึง คำพูดของเขาวิ่งวนอยู่ในหัว
พี่ไม่เหลือความรักให้มายด์แล้ว
"ไม่จริงใช่ไหมคะ" กุลรดาถามเสียงเบาหวิว ในหน้าขาวซีดคล้ายกระดาษ น้ำใสเริ่มกลิ้งอยู่บนดวงตาทั้งสองข้าง
"เลิกกันแล้วเรายังเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันได้ หากมายด์มีปัญหาอะไร..."
ชายหนุ่มหยุดพูดเมื่อเห็นอีกฝ่ายน้ำตาร่วงพรู
-----------
"แล้วมายด์ไม่เสียใจหรือคะ" กุลรดาปล่อยโฮออกมาทันที "ตอนนี้มายด์ไม่มีใครมีแต่แม่ มายด์อยากเล่าให้แม่ฟังว่ามายด์เสียใจมากแค่ไหน มายด์อยากให้แม่ปลอบ อยากให้แม่กอด อยากให้แม่บอกว่าไม่เป็นไร แค่นี้ก็ไม่ได้หรือคะ"
-----------
กุลรดาได้ยินเสียงคนรอบตัวคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่ตัวเองรู้สึกหัวหมุน เธอคงดื่มไวน์มากไป
"เมื่อไหร่จะแต่งงานกันสักที" เชษฐาเป็นคนถามขึ้น หลังจากที่คุยกันจนหมดเรื่องจะคุย แล้วกุลรดาก็พบว่าเชษฐากำลังถามเธอ
"แต่งงานหรือคะ" กุลรดาทวนคำ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้สมองทำงานอย่างเชื่องช้ากว่าปกติ เมื่อเข้าใจคำถามขอบตาก็ร้อนผ่าว
"พี่เชษเขาถามว่าพวกเธอจะแต่งงานกันตอนไหน" ปรียาถามยิ้ม ๆ ยกมือขึ้นกอดไหล่น้องสาว
คนถูกถามมองคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม โยนคำถามให้อีกฝ่าย "ถามพี่นนท์ดูสิคะ ว่าอยากจะแต่งเมื่อไหร่"
สายตาทุกคู่เปลี่ยนเป้าหมายไปจับจ้องที่ชานนท์ทันที
"แล้วแต่มายด์ครับ มายด์อยากแต่งตอนไหนผมก็แต่งตอนนั้น"
"หรือคะ" กุลรดาเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาด้วยสายตาที่ตัดพ้อ
ทำไมเขาต้องตอบแบบนี้ ทำไมต้องบอกว่าแล้วแต่เธอ ทั้งที่เขารู้ดีว่าระหว่างเราจะไม่มีงานแต่งงาน
ชายหนุ่มมองดวงตาของเธอที่แวววาวกว่าปกติ เพราะมีน้ำเกลือกกลิ้งอยู่ในนั้น หวั่นใจว่าเธอจะร้องไห้ออกมาต่อหน้าคนในครอบครัว
---------

ลองโหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนนะคะ
ถ้าชอบ และไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป ฝากกดเรตติ้งและคอมเม้นต์ให้ดอกฝิ่นด้วยนะคะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ