ม่านเพลิงพรหม

“มันคิดอะไรของมันอยู่ ทำไมมันทำแบบนั้น”

“ทำไมมันถึงทำแบบนั้นวะ ทำลงไปได้ยังไง!”

“มันคิดว่าไม่มีเพื่อนหรอ แล้วที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้กว่าสิบๆ คนไม่ใช่เพื่อนมันหรือไง!”

“มีอะไรทำไมไม่มาคุยกันวะ รอกันหน่อยก็ไม่ได้ มึงชวนกูไปดูหนัง ชวนกูไปเที่ยว แล้วทำไมไม่รอ!”

คำถามมากมายผุดขึ้นมาจากกลุ่มเพื่อนของผู้ที่ล่วงลับ น้ำเสียงที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเจ้าของประโยคเมื่อครู่รู้สึกอย่างไร เจ็บปวดกับสิ่งที่ต้องรับรู้ว่าเขาได้สูญเสียเพื่อนไปแล้ว โกรธกับสิ่งที่เพื่อนของเขาตัดสินใจทำมันลงไปโดยไม่หันกลับมามองเพื่อนๆ อย่างพวกเขาสักนิด เกลียดคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของผู้ชายที่เพื่อนรักมากจนลืมว่าต้องเผื่อมารักตัวเองบ้าง เสียใจที่การนัดรวมเพื่อนในครั้งนี้ดันเป็นการรวมตัวในงานขาวดำที่ไม่มีใครอยากจะมา