เมื่อคุณสารวัตรเกิดใหม่เป็นเมียมาเฟีย

นายเอกสายลุย ที่เป็นหัวหน้าทีมหน่วยสืบสวนพิเศษ ดันตุยแล้วมาอยู่ในร่างของเมียมาเฟียผู้อ่อนแอ ที่ถูกลอบทำร้ายเกือบตุย เลยกลายเป็นคนพิการ

*********************************************

เวกัสกำลังนั่งนัวเนียอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งอย่างเมามัน แน่นอนว่าท่าทางแบบนี้คงได้ไปต่อกันที่ไหนสักทีแน่ ๆ
"นายยะ..." ภาคินที่กำลังจะเรียกเจ้านายของตัวเองเงียบลงทันทีเมื่อผมยกมือขึ้นห้าม
ผมทิ้งตัวพิงผนักหลังแล้วยกมือขึ้นกอดอก มองไปยังสองคนด้านหน้าที่กำลังนัวเนียกันอย่างเมามันด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหนึ่งยังไม่รู้ตัว ผมเลยหันไปมองบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แล้วใช้มือทำท่าทางให้อีกฝ่ายหนึ่งชงเหล้าที่อยู่ตรงหน้าให้ผมสักแก้ว
ไม่นานแก้วสีใสที่มีน้ำอำพันก็ถูกยื่นมาให้ผม รสชาติที่ห่างหายไปนานหลังจากเข้ามาอยู่ในร่างนี้ไหลลงคอช้า ๆ ผมแกว่งแก้วในมือไปมาก่อนคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีจะเริ่มรู้สึกตัว
"ผมมารับกลับบ้านครับ" ผมบอกด้วยรอยยิ้มพร้อมยกแก้วในมือขึ้นเล็กน้อย เชิญชวนอีกฝ่ายชนแก้วด้วยกันสักหน่อย
"นายมาที่นี่ได้ยังไงฮะ" เวกัสถามเสียงเข้มพร้อมทำหน้าน่ากลัวออกมาจนลูกน้องต่างพากันก้มหน้าหลบ
"กลับบ้านได้แล้วครับ หมดเวลาสนุกของคุณแล้ว" ผมบอกออกไปอย่างไม่เกรงกลัว
"มันจะมากไปแล้วนะน้ำขิง!!"
"กลับบ้านได้แล้วครับ ผมไม่อยากพูดซ้ำ"
"คนนี้ใครเหรอครับ" ผู้ชายร่างเล็กที่นัวเนียอยู่กับเวกัสก่อนหน้านี้หันมามองผมด้วยสายตาดูถูกอย่างไม่ปกปิด กวาดตามองขึ้นมองลงขนาดนั้นยินดีที่ผมพิการก็คงไม่ใช่
"เมียเขา" ผมบอกสั้น ๆ พร้อมชี้ไปทางเวกัสนิ่ง ๆ
"!!!!"