หนึ่งทวิใต้คุรากร

ความรักของสองตลอดห้าปีจบลง….

ทุกความทรงจำ ทุกคำสัญญา ต้องจบลงเพราะคำว่าไม่ใส่ใจ

สองไร้เรี่ยวแรง นี่สินะการรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง รัก....จนไม่เหลือแม้แต่ความรู้สึกของตัวเอง มันช่างเจ็บปวดจริงๆ

‘สอง’ เป็นทั้งชื่อ และสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต เขาก็แค่อยากเป็นที่หนึ่งของใครสักคน อยากเป็นลำดับหนึ่งของใครสักคนบ้างก็แค่นั้น….

“ขนาดตอนนี้ลพยังเลือกที่จะโทษสอง โยนความผิดให้สอง สองถึงทนอยู่กับลพไม่ไหวแล้วไง”



อีกคนมองว่าสองเป็นแค่ของตาย คิดจะทำอะไรก็ได้ ส่วนอีกคนขอโอกาสเพียงแค่เสี้ยวนึงให้ได้รักกันก็ยังดี

“ถึงเขาจะทำดีกับเธอแค่ไหน ฉันมั่นใจว่าฉันทำได้ดีกว่าเขาแน่นอน”

“เพราะอย่างนั้น….รักฉันได้ไหมสอง รักฉันแทนเขาได้ไหม”