ชมรัก หัวใจทมิฬ

"ผมไม่ชอบฝืนใจใคร ถ้าไม่เต็มใจเธอก็ไม่ควรตอบตกลงมาที่นี่ตั้งแต่แรก! กลับไปซะ ไปบอกน้าสาวของเธอให้เตรียมเงินหกล้านมาคืนฉัน!" หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้าไปมา เธอเพิ่งมาได้สติ เอาก็ตอนที่เขาลุกขึ้นและทำท่าจะเดินหนีไป
"นะหนูขอโทษ! คุณสันต์ให้โอกาสหนูอีกครั้งนะคะ!" เป็นจริงอย่างที่เขาว่ามาทั้งหมด เขาไม่ได้บังคับให้เธอต้องมาทำอะไรแบบนี้ แต่เป็นเธอที่ตัดสินใจตอบรับข้อเสนอของเขา
แม้จะรู้ว่ามันเป็นการตอบตกลงเพราะหมดทางเลือก แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ได้บีบบังคับให้เธอต้องทำมันเลยสักนิด
"นะคะ หนูจะไม่ดื้อแล้วค่ะ" สันต์ไม่ได้ตอบรับเป็นคำพูด แต่เลือกที่จะหมุนตัวกลับมามองหน้าอ่อนหวานแทน
และนี่คือโอกาสครั้งสุดท้าย ที่เขาจะมอบมันให้กับเธอ!
"พิสูจน์สิ ว่าหนูพร้อมที่จะเป็น เด็กดี ของเขาแค่ไหน" สิ้นคำพูดนั้น หญิงสาวก็จำใจต้องวางทุกๆ ความรู้สึกลง พร้อมกับมือบอบบางที่ค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกาย
แม้จะอายเหลือเกินที่ต้องมาแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายอื่นแบบนี้ แต่จะให้เธอถอยหลังกลับก็ทำไม่ได้แล้ว ยังไงก็ไม่ได้!
ความสวยสดงดงามที่ได้เห็นหลังจากเสื้อผ้าสีหม่นถูกปลดออกไปจากร่างกายสาวนั้น ทำให้สันต์เริ่มรู้สึกหายใจตัดขัด ที่ผ่านมาแม้จะไม่มีเมียเป็นต้นเป็นตนแต่เรื่องผู้หญิงเขากลับไม่เคยขาดแคลนเลยสักครั้ง แต่เด็กนี่มีสิทธิ์อะไรมาทำให้ใจของเขาเต้นแรง เพียงแค่เพราะหล่อนแก้ผ้าให้เชยชม!
ชายหนุ่มต้องข่มใจเป็นอย่างมากที่จะสั่งการไม่ให้กระโจนเข้าไปหา แล้วฝังความแข็งขืนที่กำลังขยายหยาดเต็มที่เข้าใส่แม่ตัวดี ให้สาสมกับสิ่งที่หล่อนกำลังยั่วยวนใส่เขา
"มาสิ" เขาเอ่ยขึ้นก่อนจะขยับมาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง
"คุกเข่าลงที่พื้น" คำสั่งนั้นทำให้ชมจันทร์ต้องทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนที่เธอจะลอบกลืนน้ำลายยามเมื่อกางเกงนอนของเขาค่อยๆ ถูกรั้งออกไปจากต้นขาแกร่งด้วยฝีมือของเจ้าตัว เปิดเผยให้เธอได้เห็นถึงบางสิ่งที่กำลังขยายเต็มกำลัง
"ใช้ปาก"