Anne Rainbow Valley แอนน์ หุบเขาสายรุ้ง เล่ม 7

ลูกทั้งหกคนของแอนน์เริ่มเติบโตแล้ว
และมักไปเล่นกัน ณ หุบเขาเล็ก ๆ
ที่ซ่อนตัวอยู่หลังป่าเมเปิลใกล้บ้าน
ในม่านหมอกจาง ๆ ของวันหนึ่ง
ดินแดนน้อยของเด็ก ๆ ปรากฏโค้งรุ้งคลุมครอบ
พวกเขาจึงเรียกมันว่า “หุบเขาสายรุ้ง”
*
อะไร ๆ ในหมู่บ้านก็ดูสงบดีอยู่หรอก
แต่พอศิษยาภิบาลคนใหม่เดินทางมาถึงเท่านั้น เรื่อง "ฉาว ๆ" ก็เกิด
ไหนจะมิสเตอร์เมอริดิธเองที่เอาแต่ก้มหน้าอ่านพระคัมภีร์
ไหนจะลูกทั้งสี่ที่พฤติกรรมแสนประหลาด
"น่าจะมีคนช่วยอบรมมารยาทให้เด็กพวกนั้นบ้างนะ"
"อ้าว...แล้วมิสซิสเมอริดิธละคะ"
"ก็เพราะไม่มีมิสซิสเมอริดิธน่ะสิ!"
*
แต่เด็กบ้านอิงเกิลไซด์เข้าใจ และได้กลายเป็นสหายสนิทของเด็กทั้งสี่
"พวกเธอก็อบรมตัวเองเลยสิ และลงโทษตัวเองเวลาทำผิด"
"แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าอะไรผิด...เพราะที่เราคิดว่าไม่มีพิษภัย
ก็กลายเป็นเรื่องเลวร้ายไปได้ทุกที"
*